08.05.2012 / 00:00
Ölümün ardından yazı yazmak çok zor. Hele bu yazdığın kişi çok sevdiğin ve saydığın bir kişiyse.
Cuma günü Salihli Belediyesi Kültür Sanat Müdürü Alper oğlumla telefonda görüşürken: “Bedriye Abla sana üzüleceğin bir haberi vermek durumunda kalıyorum. Zafer Keskiner öldü” dediği an ne diyeceğimi bilemedim.
Zafer Keskiner 1984- 1994 ve 1999- 2004 yılları arasında Belediye Başkanlığı yapmış çok değerli bir büyüğümüz.
Keskiner Salihli'ye kimlik kazandıran, Salihli “Şiir İkindileri”ni kuran ve Tiyatro Günleri'nin babasıydı. O'nun zamanında Kurşunlu Kaplıcaları, Bizim Ev sosyal tesisleri çağdaş görünümüne kavuştu. Bu günkü belediye binası, tiyatro salonu da onun zamanında yapıldı.
Bir kent, caddesiyle, yollarıyla anılmaz. Mutlaka bir kimlikle anılır. Salihli de “Şiir İkindileri” ile kimlik kazanarak, şiirin başkenti olmuştur. Zafer Ağabey diyorum. Çünkü yirmi beş yıldır o benim için bir ağabey.
“Şiir İkindileri” onunla birlikte doğdu. Ölmeden birkaç gün önce dostlarına: “Ölürsem Şiir İkindileri'nde öleyim” demiş. Tesadüfe bakın ki; İlahi takdir diyorum, 47. si kutlanacak olan Şiir İkindileri'nde toprağa gömülürken, şairler, şiir severler ve tüm Salihlililer, civar ilçelerden, köylerden, beldelerden gelen dostları, onu sonsuzluğa uğurladı.
Salihli Belediyesi'nin gönderdiği iki araba ile yetmiş kişi Salihli'ye gittiğimizde, Karaman Camisi insan seliydi.
Salihli Belediye Başkanı Mustafa Uğur Okay, Keskiner'in oğlu, Millet vekilimiz Sakine ve Öz, Hasan Ören, cenazenin başındaydı. Camiye gelmeden önce kortej, Belediye binasında durdu. Orada anma töreni yapıldı, daha sonra naaş, camiye getirildi.
Bir insanın ölümsüzlüğü bıraktığı eserleridir. Zafer Ağabey ile 1989 yılında dostluğumuz perçinleşti. Abdi İpekçi Barış Dostluk Ödülü almak için İstanbul'a gittiğimizde, Yunanistan'da yazdığı romanla birinci olup dostluk ödülü alan Tasos Anastasiadis'le tanıştığımda kendisinin Salihli'de doğduğunu, mübadele zamanında Atina'ya gittiğini ve Salihli'yi, evlerini hiç unutmadığını söylemişti.
Yazdığı kitabın adı da Niobe ve Çocukları'ydı. O kitabı Zafer Keskiner'e göndermek istediğini söylediğinde Zafer Ağabeyim'e telefon açmıştım. Neyse uzatmayayım mektuplaşmalar Atina- Manisa- Salihli arasında sürerken, Zafer Keskiner, yazarı Salihli'ye davet etti. Yazar , eşi, Atina Üniversitesi'nde Prof., Salihli'de doğmuş arkadaşı ve çocuklarıyla altı kişi Salihli'ye geldiklerinde, Keskiner on gün onları konuk olarak ağırlarken, ben de onlarla birlikte Kurşunlu Kaplıcaları'nda kaldım.
Tabi bu arada konuklarımızı Dikili, Efes, Alaşehir'i gezdiren prof. Dr Şadan Gökovalı ve Bilge Umar'dı. Akşam yemeklerini bizim ev denilen sosyal tesislerde yerken, Zafer Ağabey'in sohbetlerine, söylediği keyifli şarkılara bizler de eşlik ediyorduk.
Daha sonraları yine yazar-şair Herkül Milas'ı davet ettiğinde Salihli'de güzel günler geçirdikten sonra, Keskiner ile dostluğumuz Şiir İkindileri'nde perçinleşti. Üç ay önce telofonla görüştüğümde rahatsızlığının arttığı söylediğinde içim o zaman yanmıştı.
Anılar çok. Ama şu bir gerçek ki O, ŞİİR İKİNDİLERİ VE TİYATRO GÜNLERİ İLE ölümsüzleşti.
Zafer Ağabeyim, yıldızların bol olsun. UNUTULMAYACAKSIN.