Leman Öğretmen

Zaman zaman elimdeki belgeleri köşemde yazarak, Manisa kültürüne katkıda bulunmak için uğraş veriyorum. Yine elimde Akhisarlı öğretmen(Cumhuriyet Çocuğı)Leman Aytün ile ilgili anılar var.Bu anılar 1980 yılında Atatürk Manisa'da adlı kitapta yayımlanmıştı. Bu kitabı Vali Erol Zihni Gürsoy zamanında bir komisyon hazırlamıştı.Bu komisyon içinde ben de yer almıştım.
Atatürk'ün Manisa'ya ( il bazında) gelişi ile ilgili anıları ve fotoğrafları toplanırken, Akhisar'da duyduğumuz isim hep Leman Öğretmen idi. Leman Öğretmeni bulmak için kolları sıvayarak, yollara düştük. Kendisinin İzmir Halil Rıfat Paşa semtinde oturduğunu öğrendik. Emekli olduktan sonra İzmir'e yerleşmiş. Telefonla randevu alarak evine gittiğimizde, çok şık bir şekilde bizleri karşıladı. Kahvelerimizi yudumlarken, onunla birlikte geçmişe doğru yol aldık. Atatürk'ün Akhisar'a gelişini şöyle dile getirmişti:
“İlçemizde Kız Mektebi'nde ( şu an ki Misaki Milli İlkokulu) öğretmendim. Gazi Mustafa Kemal Paşa gelecek diye yolun iki tarafına öğrenciler sıralandı, her yer de bayrakla donatılmıştı. Yollara da halılar döşenmişti. Öğrenciler kırmızı önlük, beyaz yakalı manşet giyimliydiler. Öğrencilerin tümü lale bahçesini andırıyordu. Görünüş nefisti. Gazi için buket hazırlanmıştı. Mustafa Kemal Paşaya bu buketi Sacide adlı bir öğrenci verdi. O eşsiz insan çiçeği alırken, çocuğun başını okşadı. Umutla çocuklara baktı.
Latife hanımla birlikte, halkın arasına yürüdü. O her zaman halkınla birlikte olmaktan mutlu olurdu. Gazi yol boyunca, erkeklere dönerek:
-Nasılsınız Beyler?
Hanımlara da:
-Nasılsınız iyi misiniz hanımlar? Dedi.
Akhisarlı öğretmenler olarak bizlerde heyecan sonsuzdu.
Bize dönerek:
-Nasılsınız Muallime hanımlar? Diyerek hatırımızı sordu. Ben tam Gazi Paşanın önündeydim. Yüzümdeki peçeyi yırttım karanlığı yırtarcasına , içten bir ünleyişle:
-Sağ ol Paşam, dedim.
Gazinin gözleri daima çocuklardaydı. Çünkü büyük çağdaş Türkiye'yi çocuklarda görürdü.
O günün akşamı, Zafer sinemasında, Gazinin şerefine bir gece hazırlandı. Arkadaşım Zeynep Ayhan'la kapı kapı dolaşarak, Akhisar'ın kadını ve erkeğini geceye davet ettik. Gösteri Zafer Sinemasında oldu. Öğrenciler büyük bir coşkuyla oyunu sergiledi. Analar babalar çocuklarını içtenlikle alkışladı. Sacide adlı öğrenci, hatırımda kalan şu şiiri okudu:
Anadolu gazileri tarihlere geçecek.
Torunlarımız o tarihten kahramanlık seçecek.
Kemal paşa bir güneş ki yurdumuza can verir.
En kurumuş damarlara birden bire kan verir.
Azmi ile kahrı ile dünyalara şan verir.
Sacide'nin ardından Şadiye adlı öğrenci de:
“Çiçekçi kız” oyununu sergiledi. Oyun üç perdelikti. Birinci perdede çiçek satan bir kız vardı. Şarkı söyleyerek çiçek satıyordu:
Çiçek alın hanımlar
Size layık buketler
Ben bir öksüz çocuğum
Beni memnun bırakın.
Gazi oyunu dikkatle izledi. Oyundan etkilenmiş olacak ki çocukları alkışlayarak, locasına çağırdı.”

Bu anıları anlatırken, Leman Öğretmen bir kez daha o günleri yaşadığı bakışlarından belli oluyordu.
Kırk yıl nice Mustafa Kemalleri yetiştiren Leman Öğretmenin yanından bizler ayrılırken, mutluyduk. Çünkü eli öpülesi bir öğretmenimizi tanımış ve onun anlattıklarından nice dersler çıkarmıştık. Ruhu şad olsun…