Yerel seçimlerde son tura girildi. Ben tüm adaylara başarılar diliyorum. Elbette ilimiz Manisa'nın yerel hizmetler anlamında sorunları var. Bana göre en önemli sorunlarından biri otopark sorunudur. Ben 75.Yıl Mahallesinde ikamet etmekteyim özel aracımla şehir merkezine otopark bulamama korkusu yüzünden gelemiyorum. Gelip de yer bulamayınca dön dolaş günlük stresimi yükleyip eve dönüyorum. Araçlar yol kenarlarını bırak kaldırımları bile işgal etmiş durumdalar. Geçen yerel seçimlerin de gündemindeydi otopark sorunu bu seçimlerde de… Elbette şehir büyüdü, araç sayısında çok artış var ama yine de çözüm bulunmalı diyorum. Bir eğitimci olarak seçilecek belediye başkanının güzel dilimizi sahip çıkmasını istiyorum. Türkçe tabela asmayana işyeri ruhsatı verilmesin ve kentimiz bu konuda örnek olsun.
Benim hassasiyetim bu iki konu üzerinde ama adaylarımız vaatlerinde diğer sorunları ve çözümleri açıkladılar. Bize düşen vatandaş olarak onları takip etmek destek olmaktır. Tüm vatandaşlara önerim seçimlerde mutlaka oy kullanmaları, kullanmazlarsa itiraz haklarının kabul görmeyeceğini bildirmek isterim.
Bol vaatli bir seçim yarışındayız. Ülkemizin birlik ve beraberliğe en fazla gereksinim duyduğu günlerdeyiz. Kavga gürültü olmasın centilmenlik temel şiarımız olsun. Hatalar olabilir ama hatalardan da ders çıkarmayı bilmek gerekir. Sonuçta hepimiz bu ülkede bu şehirde yaşayacağız. Aşağıdaki yaşanmış hikâyeyi bana da bir dostum gönderdi sizlerle paylaşmak istedim.
*************
Tren İzmir'den Menemen istikametinde yola çıkmış…
Yaşlı bir teyze kondüktörü çağırıp
“Yavrum Menemen'e varınca beni bildiriver, aman unutma” demiş.
Kondüktör de
“Sen uyu teyzem, Menimen'i varınca ben seni bildiricem” diye garanti vermiş.
Teyze güvenip uyumuş.
Kondüktör ise olayı unutmuş. Tren Menemen'i geçmiş.
Epey sonra kondüktör teyzenin ineceğini hatırlayıp makiniste koşmuş.
Treni durdurmuşlar ve üzülmüşler.
Gecenin bir vakti kadıncağızın Menemen'e tek başına dönmesi olacak iş değilmiş.
Makinist
“Dur, ben treni geri alayım, Menemen'e geri dönelim.
Gece fark eden olmaz; soran olursa da 'Yanlış makasa girmişiz' diyip idare ederiz” demiş.
Ve gece karanlığında Menemen'e geri dönmüşler.
Kondüktör koşup teyzeyi uyandırmış
“Kalk teyzem, Menemen'i vardık” demiş.
Teyze uyanmış
” ömrüne bereket yavrum” diyerek çantasını açmış, bir hap çıkarıp yutmuş.
Tekrar başını yaslamış.
Kondüktör hayretler içinde, inmiyor musun diye sormuş.
Teyze
“Yok yavrum, ben bugün doktora gittiydim, doktor iki tane hap verdi.
Birini Basmane'de alcen dedi, ikinciyi de Menemen'e varınca alcen.
Ben hapımı aldım, sağol evladım, şimdi uyuycem demiş.
Kıssadan Hisse: Karşınızdaki kişinin sözlerine ve davranışlarına bakıp onun ne düşündüğünü yüzde yüz anlamanız mümkün değildir. Ancak; önemli olan hata yapmamak değil, yapılan hatalardan ders alıp tecrübe kazanmaktır