gece yarıları
sokaklara asılır orospuların gözyaşları
çocukları ucuz çikolatalarla kandıran
melekler uyumaktadır
neonlar kaldırıma patlar
kaldırımlar suratına şehrin
kadının rengi şaraba
şarabın rengi kadına karışır geceleri
bir örümcek avucumu yoklar
nefesinle dokunurken anlıma,
boynunda aşk kolyesi ellerim
dilimdeki zamkı sürdükçe dudaklarına
yüzün bir mektup zarfı geceleri
hafif meşrep bir konuşmanın
son sözleri arasında
açtıkça teninin kıvrımlarını
hep azalarak artarsın bana,
hep azalarak
azalarak
hep
matruşka