Duvar * Arife Kalender

Bir duvarı itip duruyorum
kımıldıyor kımıldıyor da
ne geri iki santim
ne ileri bir metre

bak, silah sesinde tüm kuşlar
biz miyiz, yaprak mı titrer
yaşamaya bakarken pencereden
benim resmim senin resmin
ittiğimiz duvarların üstünde

S tipi ya da E
bir yalnızlık işte, bağırın isterseniz
korkulardan ürettiğimiz
iki el olamayan kol saramaz
hem nereden biliriz, eskiyince
bu duvar öteki duvarın yüzüne

itiyorum bir duvarı ha bire
yıkıldı sanıyorum, yalan
ne biten bir şey, ne yeni doğan
kapatmalar, çıkartmalar, karartmalar
ağzım burnum kan içinde

itip duruyorum
durmadan göç, aniden göçük
çok gördük, yeni değil ki
çıksam sokağa yine
biraz nefes biraz sevda biraz
siyah beyaz
yamarım o günü, içim gözükmez
ama yeşilim eksiliyor
deli mi ne!