sana buralardan mendiller dolusu sevinç
gönderemem gül,
oyalar yok mendilimde

-yaşamım gerilimler alanı
ne korkunç ne saçma
harfler kazıyorum taşa ve çeliğe-

sana buradan kendime okuduğum şiirleri
gönderemem gül,
yalnızım, sözcükler kazınamıyor boşluğa

-o mavi kent yandı
sokaklarında delikanlılar güreşmiyor artık
kızları yok ki camlarına bakılsın-

sana buradan kıyılar dolusu martı sesi
gönderemem gül,
martılar aykırı denize de

-yağmurda yürüyen durmadan ve kaçak
aşklara sığınan o çocuk
duyarsız bir haki yığını, kül belki-

sana burada aysel?in hüznünü de
gönderemem gül
yorgun gözleri buğulu camlarda onun da

-yağız atlar üzere esintiydi zaman
cumartesi ve pazar cumartesi
hiç varılamayan menzil, akmayan bu işte