yağmurda ıslanan yapraklarını
düzlere derelere seren laleler
yalnız kızın düşündeki uzak yerler
içimde kımıldayıp duran kirpikler
saatler, günler, haftalar kurudu

bir zaman göğe uzanan merdivenden
nedir şimdi payımıza düşen
kırılası ellerimizle diktiğimiz diken
ah bu aşk benimdi dedirtiyor incitirken
bak ki kurudu çölde, diktiğimiz diken.

ah bu benim aşkımdı kurudu gitti
ah bu benim aşkımdı duy sesini gitti
ah bu benim aşkımdı duyuyor musun
duyuyor musun ey aşkın yaralı sahibi
kerbela ateşler içinde kavruluyorken