Biliyorum kızgınsın. Kırgınsın. Söylemek istemediğinsözler dilinin ucunda. Hani biraz tutmayıp bıraksan kendinihepsini vuracaksın. Zor duruyorsun. Kibarlığından.Ya da doğru kelimeleri arıyorsun halâ….Yok, boşuna arama… Sevginin arkasında bıraktığınher hece kaybolmuş sayılır… Derin bir kuyuda onlarşimdi; ulaşılmaz , karanlık , dipsiz… Bırak orda kalsınlar.Onlar çirkin. Dokunsan; elini, dilini…

Yeni bir insanı tanımak, Yeni bir kente ilk kez girmek gibidir.Işıltılı,yemyeşil ve çocuk sesli. Bulvarları, ebruli dükkanları büyüler insanı. Kentin her sokağı elleri olur, Omzuna dokunur şaşırtır seniHercai dolanırsın, heyecan dolarsın; o yeni kentiniçine karışır, bakarsın bir güzel… Sana, hep gülücükle bakar kent ilk buluşmalarda….

Küçük kız, hüzünlü bir yabancıya gülümsedi. Bu gülümseme adamın kendisini daha iyi hissetmesine sebep oldu. Bu hava içinde yakın geçmişte kendisine yardım eden bir dosta teşekkür etmediğini hatırladı. Hemen bir not yazdı, yolladıArkadaşı bu teşekkürden o kadar keyiflendi ki, her öğlen yemek yediği lokantada garsona…

Her türlü seçiminiz ya sevgi ya korku düşüncesinden kaynaklanıyor…..Korku; daraltan, kapayan, içe hapseden, kaçan, gizleyen, biriktiren, yığan, zarar veren enerjidir.Sevgi; genişleten, açan, yayılan, kalan, açık olan paylaşan, iyileştiren enerjidir.Korku bedenleri giysilerle sararak gizler.Sevgi çıplak olmaya izin verir.Korku sahip olduklarına sımsıkı yapışır,Sevgi sahip olduklarını paylaşır.Korku zorba…

Uzun bir süre, 'güzel hayat başlamak üzere' diye düşündüm. Gerçek güzel hayat! Ama hep bir engel vardı önde. Öncelikle yapılması gereken bir şey; bitmemiş bir iş; tamamlanması gereken bir hizmet; ödenecek bir borç… Hemen sonra güzel hayat başlayacak. Sonunda uyandım ki, hayat zaten bu engellerden…

Ben, mutfağa her girdiğinde huzursuz oluyordu. Buna neden olan, Martha?nın fırının üzerindeki rafa koyduğu kaptı. Martha sürekli olarak el sürmemesini istemesiydi, o kabı fark etmezdi bile belki de. Kabın içinde annesinin çok özel bir ?baharat?ı olduğunu söylemiş ve biterse bir daha bulamayacağından ve biri kabı…

?Bebeğimi görebilir miyim? dedi yeni anne. Kucağına yumuşak bir bohça verildi ve mutlu anne, bebeğinin minik yüzünü görmek için kundağı açtı ve şaşkınlıktan adeta nutku tutuldu! Anne ve bebeğini seyreden doktor hızla arkasını döndü ve camdan bakmaya başladı. Bebeğin kulakları yoktu… Muayenelerde, bebeğin duyma yetisinin…

Bir gün sormuşlar ermişlerden birine:– Sevginin sadece sözünü edenlerle, onu yasayanlar arasında ne fark vardır???Bakin göstereyim?? demiş, ermiş. Önce sevgiyi dilden gönüle indirememiş olanları çağırarak onlara bir sofra hazırlamış.Hepsi oturmuşlar yerlerine. Derken tabaklar içinde sıcak çorbalar gelmiş ve arkasındanda derviş kasıkları denilen bir metre boyunda…

Derviş, Bir kucak elma ile bayırlar aşan bir genç kıza rast gelmiş bozkır sıcağında. Yorgunluktan al almış kızın yanakları. -'Nereye gidersin? Ne doldurdun kucağına?' diye sormuş. Uzak bir tarlayı işaret etmiş kız. -'Sevdiğim çalışıyor orada. Ona elma götürüyorum.' -'Kaç tane' diye soruvermiş derviş baba. Kız…

Okulların açıldığı günlerde, hemen her yerde dikkat çeken pankartlarda, eğitimin öğrencileri sevmekle başladığı yazılıyor. Eğer bunlar belirli bir talimatla yazılmıyorsa, bu denli yaygın olarak dile getirilen bu duygunun analizi çok ilginç olur. Pankartlarda yazılan bu yargı, muhtemelen eğitim denilince akla gelen kavram olan ?öğretme? işinin…

Sevmek… Tanrının bize bağışladığı en yüce duygulardan bir tanesi… Yaşamımıza renk katan yegane şey. Sevmek ve sevildiğini hissetmek, hissettirmek. Sevmek… her şeyi, dünyayı, yaşamayı, insanları, kuşları, çiçekleri, denizi, suyu, herşeyi, kendimizi bir de. Biz ulus olarak sevgi dolu insanlarız aslında, yüreğimiz hep bu ışıltılarla dolu….

Bir hükümdar amansız bir hastalığa yakalanmıştı. Ülkenin bütün hekimleri saraya geldi, komşu ülkelerin hekimleri de çağırıldı. Ama hastalığa hiçbir çare bulunamadı. Hükümdar, herkesin gözü önünde her gün biraz daha erimeye devam ediyordu. Umutsuzluk içinde çırpınırken son çare olarak bütün falcıların, büyücülerin bulunup saraya getirilmesini istedi.Adamları…

Bir zamanlar,bir bebek annesinin karnında dünyaya gelmeyi bekliyordu.Son aylar ve günler de geçti.Bebek,doğmasına bir gün kala Yaratıcısına merakla seslendi:Allahım,yarın beni yeryüzüne göndereceğini söylüyorlar.Peki ama ben böyle küçücük ve güçsüzken orada nasıl yapacağım.Yaratıcısı hikmet diliyle ona şöyle cevap verdi:Sayısız meleklerimin içinden birisini senin için seçtim.Şimdi orada…

Birkaç yıl önce bir uçak yolculuğu sırasında yanımdaki koltukta oturan bir adamın alyansını sağ elinin işaret parmağına taktığını fark ettim. O anda yorum yapmaktan kendimi alamadım.'Bayım alyansınızı yanlış elinize takmışsınız dedim 'Adam bunun üzerine bana dönerek ;'yanlış kadınla evlendim de ondan' diye karşılık verdi.Ziglar bu…

Renklerin insan psikolojisi ve davranışları üzerinde önemli etkileri olduğuna dikkat çeken uzmanlara göre, sevilen renkler aynı zamandakişiliği de ele veriyor.Psikiyatrist Nihat Kaya´ya göre, son 10 yıldırgeliştirilmeye çalışılan kromoterapinin (renklerle tedavi) geçmişi ilk çağlara kadar uzanıyor. Bu yöntemin işlevini çeşitli içimlerde vesistemler içinde renkler kullanılarak kişilerin…

Çoğu insan fiziksel, entelektüel veya ahlaki açıdan olsun kendi potansiyel varlıklarının çok azını kapsayan dar bir çemberde yaşar. Hepimiz içinden hayal bile etmediğimiz şeyleri çekip çıkarabileceğimiz yaşam sarnıçlarına sahibiz. Yaşamda hatalar yoktur, yalnızca dersler vardır. Olumsuz deneyim diye bir şey de yoktur. Yalnızca kendi bilgeliğini…

'Kötü enerjiyi kendinde toplar; eve sokmazmış' dediler fesleğen için. Gittim bir milyona fesleğen aldım. Saksısını süsledim; üvey evlat gibi kapının önüne koydum. Eve girip çıktıkça, haşarı bir çocuğun başını okşar gibi avucumu 'kafasına' pat pat vurup elimi koklamayı da ihmal etmedim. Demek şuncağız şey kötü…

19. yüzyılın büyük İngiliz ressamlarından William Holman Hunt?ın, bir bahçeyi anlatan tablosu Londra Kraliyet Akademisi?nde sergileniyordu.Hunt?ın ?Evrenin Işığı? adını verdiği bu tabloda gece elinde bir fenerle bahçede duran filozof görünüşlü bir adam vardı.Adam, öteki eliyle bir kapıyı vuruyor ve içeriden sanki bir yanıt bekliyormuşçasına duruyordu….

Mutluluğu kendinden vazgeçme, umudu cennet olan bilge kişi, serveti gördüğü her şeyi aşan bir prensle karşılaşmış. Prensin çadırı dinlenmek amacıyla şehrin dışında kuruluymuş. Çadır çok kıymetli bir kumaştanmış. Hatta çadırı tutan çiviler bile som altındanmış. Sade ve şatafatsız bir hayat sürmeyi savunan bilge kişi, prense…

Hayatımız da sevgiye yer yok. İçimiz kin ve nefret dolu. Çocuklarımızın bile oynadığı oyunlar şiddet kokuyor. Hep birilerinin öldürüldüğü, yada otomobil, motorsiklet yarışları gibi birilerinin geçildiği yarışları daha çok seviyoruz. Neden sevgiyi, mutluluğu anlatan oyunlarımız yok? Neden bize her zaman sevgiyi anlatan kişileri izlemeyi sevmiyoruz…