Anneler Üzülmesin

Havalar soğuyacakmış bu haftadan itibaren,doğa kışı bekliyor yeniden doğmak için bahar aylarında.Çocuklarını soğuktan koruyamayacak olan anneler üzülecek yine.

Çocukları coplanan anneler üzülüyor.

Sınavlara hazırlanan çocuğu beklediği başarıyı yakalayamadığında anneler çocuklarından daha çok üzülüyor.

Atanamayan gencin annesi daha da fazla üzülüyor.

Anneler günü de değil yakında biliyorum ama nedense haberlere bakarken,haberleri dinlerken hep anneleri düşündüm.

Ana gibi yar Bağdat gibi diyar olmaz, biliyoruz. Cennet de anaların ayağı altındadır işte bu yüzden. Bunlardan ötede ise içimizi acıtsa da ?anadan geçilir, yardan geçilmez?i yine sevgiyle kabulleniriz. Hele kızdığımızda yine anamızla başlarız.

Duygularımızın en cömert anlatımıdır içinde ?ana?mız olan deyimlerimiz. Anasının nikâhını isteriz önce, sonra da anasını satıveririz bir anda hiç bakmayız gözünün yaşına, anası kadir gecesi doğuran analı kuzu kınalı kuzular yüzümüzü güldürür de anası ölünce babası amcası olanlara ana avrat düz gidip onları anasından doğduğuna pişman etmek isteriz.

Ana kuzusu kalmak istemeyiz; çünkü biliriz ki ananın bastığı yavru incinmez; ama yine biliriz ki anasız çocuk evde hordur, babasız çocuk çarşıda, böyle davrananları görecek olursak da anasını ağlatırız. Ana baba duası alanlara da anamızın ak sütü gibi helaldir her şey.

Anadilimizin zenginliğini de ilk, ana kucağında en doğal biçimiyle öğreniyoruz ya. Analarımız en bilgili Türkçe edebiyat öğretmeni gibidir.

Analarımızın içinde kim bilir kaç kadının, kaç insanın sessizliği vardır. Bazen kelebek etkisi oluşturur bizde hiç konuşmadan bir dokunuşu, bir bakışı. Bazen buğuludur bakışları, yüreğinin derinliklerine gömdüğü sıklıkla dillendiremediği sevdası bize bakarken en çok ışıldar.

Bazen kaşları çatıktır, yanlış yapmaktan yanlış anlaşılmaktan ürken yalnız olmaktan çok korkan, dost arayandır. Bazen bir kahraman cesur, yürekli yalnızlığıyla güçlenendir. Çoğu zaman da sevgi dolu Karun hazinelerince zengindir sevgisi. Bunun nedeni de küçük şeyleri güzel ve büyük bir sevgi ile yapmaya inanmış olmasıdır.

Şiirimizde ,şarkılarımızda,türkülerimizde,edebiyatımızda da anne ya da kadın tema olarak hep işlenmiş.

Anne ya da kadın hep tema olmuş da nedense kadın şairlerimiz yazarlarımız sanatçılarımız bir o kadar az olmuş.Duyduklarını,düşündüklerini açamışlar kendi dizelerinde onlar adına ise pek çok şiir yazılmış.Oysa yüreğinin ışıltısı hep ilham kaynağı olmuş annelerin.

?Ve kadınlar

Bizim kadınlarımız:

Korkunç ve mübarek elleri

İnce, küçük çeneleri, kocaman gözleriyle

Anamız, avradımız, yârimiz

Ve sanki hiç yaşanmamış gibi ölen

Ve soframızdaki yeri

Öküzümüzden sonra gelen

Ve dağlara kaçırıp uğrunda hapis yattığımız?(N.Hikmet)

Annelerin,kadınların daha az üzüleceği günlerlere özlemle,yürekli annelere saygıyla…