Öğrencileri tutumlu davranmaya ve Türk mallarını kullanmaya alıştırıp milli kalkınmamıza katkıda bulunmalarını sağlamak, fertlerin ve toplumun refahını mutluluğunu artırıcı alanlarda en etkili, en verimli yatırım yapma bilincini ve gücünü kazandırmak amacı ile her yıl 12?18 Aralık günleri arasında okullarımızda 'Tutum, Yatırım ve Türk Malları Haftası' etkinlikleri kutluyoruz. Ne yazık ki eğitim öğretim kurumlarında onlarca yıldır kutlanan hafta öğrencilerin evlerinden börek, çörek, elma, portakal? vs getirip sınıfta yedikleri bir eğlenceden öteye gitmemektedir. Bu haftanın kutlanmasında temel amaçlardan birisi tüketici olarak Türk mallarının tercih edilmesi yönünde öğrencileri bilinçlendirmektir. Ancak eğitim kurumlarında bu amaçla yeterli çalışma yapılmamaktadır.
Okullarımızda öğrencilerimize bilinçli bir tüketici olarak yerli malı tercih etme tutumu kazandırmak için; öncelikle sektör bazında yerli malların tanıtımını yapılması gerekir. Örneğin, gıda, tekstil, beyaz eşya, mobilya, temizlik, bilgisayar, elektrik elektronik, oyuncak, otomotiv, enerji gibi sektörlerde yerli ürünlerin tanıtımının yapılması, yerli ve yabancı mallara ödenen paranın ülke ekonomisine girdisi ve çıktısı konusuna bilgi verilmelidir.
Bu anlamlı hafta, benim de herkes gibi ilkokul günlerimin en keyifli etkinliklerinin yapıldığı günlerdi. O gün ders yapılmaz evden getirilmiş yiyecek, içecek sıraların üzerine özenle sergilenir, sanki yerli malı haftası haricinde hiç yenilmiyormuşçasına büyük bir iştahla ve zevkle tüketilirdi. Bahçelerimizden topladığımız portakal, elma, mandalina, tonton ak önlüklü bakkalımızdan aldığımız akide şekeri, helva, elma şekeri, annelerimize yaptırdığımız kuyruk yağından kurabiyeler, çift sarılı yumurtalar, canım mis kokulu patatesler gözümün önünden birer birer geçiverdi. Gazozumuz ya ?Çamlıca? ya da Mukbil Usta?nın ?Karya? gazozları olurdu. Sınıflar birbirlerine ziyaret eder birbirlerimizle yarışır, kutlamalarımız piyesler, müzik ve çeşitli oyunlarla da süslenirdi.
Çocukluğumun ilkokulundaki ?Yerli Malı ? haftaları şimdi kutlananlarla kıyaslanınca ne kadar şanslı kuşak olduğumu bir kez daha anladım. Her ne kadar bizim dönemde de ünlü Marshall yardımlarından sütler okullarımıza kadar girse de direnen öğrenci ve öğretmenlerimiz vardı. Süpermarketler, grosmarketler yerine tonton tonton bakkal amcalarımız, Anadol arabalarımız, Samsun, Bafra, Gelincik, Maltepe sigaralarımız vardı. Ayakkabımız kara lastik önlüğümüz siyahtı ama onurumuz bembeyazdı. Çitos, burger, kola bilmezdik, uzuneşek, saklambaç, körebe, çelik çomak oynar, ip atlardık ama mutluyduk.
Şimdi okullarımızda ?Yerli Malı Haftası? adına gördüğüm ve göreceklerimden utanacağım. Çocuklar ? Kola?lı, ? Burger ? li ve ? Cips? ?li haftanız kutlu olsun. ?Yerli Malı, Türkün Malı, herkes bunu unutmamalı??

OLMACA/ Ali YÜCE
Ben çocuk olsaydım eğer
Kav çakmak satardım
Bulut amcalara
Pamuk şekeri alırdım yerine
Patlamış mısır alırdım

Ben çiçek olsaydım eğer
Hiç saksı giymezdim ayağıma
Ödünç kanat alırdım
Güvercin teyzemden
Barış uçardım üstünüze

Ben ırmak olsaydım eğer
Altıma saklamazdım ayaklarımı
Öyle yaklaşmazdım denize
Düşmana yaklaşır gibi
Sürüne sürüne

Ben tüfek olsaydım eğer
Patlamazdım kimsenin üstüne
Bir tetiğimden utanırdım
Bir de eğri parmağından
İnsan amcaların