mışıl'a, kedime
ben çıkıyorum
kaldırıp gözlerimi ikindiden

benim adım gülin
meğer ki suda bahar imişim
yüzer imişim geceme
at kestaneleri, yosunlar
arasında geçermiş adım

peki şimdi ben bir ayna olsam
bin ayna parlasam pazarda
baksa münire, süleyman
amcam uğur, güliz
sokaktan kızlar geçer öyleyse
ne çok güz boğulur suda

uzağa düşerim uçurumun siyahından
aydınlıktır bakışlarım
saçılmış kumaşlar bile tezgahımdan
derin mavilerle geçer

çünkü sevgiliyimdir
yatkınımdır ya gitmeye
ağır ağır açan
ağır bir ay penceremde
ay o tortusu zamanın
bir görünüp yok olur akşamda

benim adım gülin
meğer ki suda yaprak imişim
yüzer imişim geceme
kahve falları, sıvasız evler
arasında geçermiş adım
diye yazdım bilinsin
benim adım gülin

ben geceme teşekkür ederim

Akatalpa Şubat 2001