burada her şey bir seyisinattan düşmesi kadardırevlilik süsü verilmiş odalardabir kaygıyla uzlaşmakanahtarın kilitte dönmesininkalpte bıraktığı ses kadardır burada her şeyotur kalk– çek elini çorbamın dumanından –bazı kelimelerçorbamın dumanındanruhuma akar bu daralmalar her şeyden ewelkahırdan ölüp ölüp dirilmekkış gecesi korkuyuyürürken ve senidilin eğdiği kalpölüm kadar dikkate…

edilmiş bir yemini sularsöylenmez kırdılar vekayıp çocuklarını zamanınacıları bitirdi ey ki şimdi böylekalmadı verecek ağzımyüzüm tiklerle moryüzüm huysuz köpeksıçrayan bir yoldan ötekinekorkak kendine bakacak kadar peki ya ben kimimkimin evine bahçevazoda solmuş çiçeksıcak bir manto kadargerilim hattına konmuş güvercin gibiyim bilir mi bunu sarnıçsuyun yengecini…

ey artık çözülen şubat işte buydu yıktığın at çağnlı kuş gelecek kolları kan dili burgaç arşa çık.ıyoruz semahlaaklannuş bir cezadan düşerken ölüm dalımıza konmuşöverek bir güzelliğive başımızda şiirden bir levhakir yokkın yokleke yokve mahremi çiçeklerinne güzel açıyor bak (yoktu yolu olmayanın yakutusöylemeye çalıştım fakat) bahçesi…

Annem yaşındaymışım, parkta oturmuşum daYoruluncaya kendinden telgrafhaneye kuşlar Saçlarım uzamış küçülmüş noktaRüzgar değdikçe ürperen sıyrıkÜşümüş bakışın öfkesiyle Kahvaltı hazırlamış babamGürsel gelmiş de evde İffetEski bir rüzgâr gezinmiş kapı önünde Aşkım yağmura doyalım parantezim kapanırken Varlık Aralık 2001

beyazım ve sen gülün hayata akıştaki hızızbuna kim karışır erken açmak bir sıkıntıdilin ucundaki sıyrığa pervazız süleyman bu kaçıncı düşüşünbaşını ağırtan kaçıncı ahsöylesem ağrına gidersık sık arıza yapıyor içindeki mevsim namlunun ucundan çekilten yırtılırsa zarardırderinlerin avlusuna masalız inadın hep delirecek misu nihayetinde gitmektiryalandır yıldızların örtündüğüiçin…

kimse kendi değildirbu ruh da benim değildirkışkırtılmış bir vakitleodalarda balkonlarda salonlardarujsuz dudaklarımda pembesi öğlenineksik bir yüz yüzümdeöyle olsunkindir Ankara ortasında dururel açar kapıdan kovduğuna nefret sıkı tutunun kendinize kendinizeşairler bahçesi gri siyahherkes sis ve ihtiras sis ve ihtiras küvetten boşalan kir ama hep varzilleri hep…

Adını her söylediğimdeParmak uçlarımda gizli bir şevkat var Şahika ömre şüphedirÖnce bir kalp ay içindeMerdiven altları, saç tokalarıArdında benzi saz Diye bahçeyi sedef söyledimBelki mürdüm, tarçın birazYeşil bir kuştur acemYittiğim masallarda uzunYeleli atlar, kum fırtınalarıBıraktım usul eril kuşlarÇünkü sevişen kedilere her yazSaflığın renginde boyanırdı toprak…

mışıl'a, kedimeben çıkıyorumkaldırıp gözlerimi ikindiden benim adım gülinmeğer ki suda bahar imişimyüzer imişim gecemeat kestaneleri, yosunlararasında geçermiş adım peki şimdi ben bir ayna olsambin ayna parlasam pazardabaksa münire, süleymanamcam uğur, gülizsokaktan kızlar geçer öyleysene çok güz boğulur suda uzağa düşerim uçurumun siyahındanaydınlıktır bakışlarımsaçılmış kumaşlar bile…

Nevizade'yizSöz kirlendi, çarşaf madam“Belki zamandan çıkabilirsiniz”İyi kumaştan biçilmiş sözKalbinize iyi gelirÇantanız madamÇantanız kalsınUnuttuğunuz hayaliDeğilse ben yüklenir gelirim O oturmuş çay içiyor yağmurlaBoynunda bir şal aşktan inceAma Nevizade terliYokuş dik ve zamanAğırlığınız madamAğırlığınız sizden sorulurMevsim çiçekleriyle azgın bahçenizŞu kadar yakınken sizeYine de sevdiğiniz o kokuMütevazı ve…

mavi handa bir iplikçi var, bir de terzigül alır gömlek diker, gemi gelir gül söyleriçi lokumlu mendil ister çoklarımız ben aşkyağmurdan evine sığınır şiir, kelebekler avluya kelebekler yağmurda sapsarıdır saçları mavi handa bir kunduracı bir oğul bir deoğul kâğıt gemiler yollar limanaliman duvarlarında siyah boyunlu…

yordunuz beniacı dolu taştı fincanişte ben bu kadarımincecik bir kadınımbir su kabıyım ellerinizesuyun azaldığı yerdebir buğu kadarım saçılsam bilmezsiniznişan alsam ipteyimbana bir fırsat verilseben derine gülle inerimgülde bahar vardır mahaneşiğinde yorulan evlerin aşkbana kapıyı açdaha çok kadınım şimdisiyah bir kadın ancak salihayım ben, dükkân önleriölü…

Aramızda iki gün varçivi sesleri, tül perdelerkötü bir zırh gibi üzerimdehain izleri zamanıngelseniz şimdigüzel bir uçuruma düşecek ayaklarımtabanımda otuzaltı numara sevinçkundaklanmış bir gül içimde içimde iki yol varL harfi bir köprü ortasındaizin kağıtları, sarı zarflarorda tehlikeli bir sözsuların sırrını yükseltiyorhüznü çoğaltmak için deli gözyaşlarıyla ağlıyoruzeski…

kaç yıldır ayak burkulması bu şehirtek tip elbiseleriyle kederleri birkindir bacalarından sızanbir köy okulu yalnızlığı giderekkorktunuzsofranız azalacak sanarakarka tarafta oturmaktasınız(süs bitkileri de öyledir)bir imza kampanyasında çekimserutancı madalya gibi omzunuza astınız tabiiiiii unvanlar önemliydi veönemsizdi hınzır çocukları şehrinbir istasyon şefi çarşıyı üşüten telaş?(şehrin fakirleri ayrı)ayrı ayrı…

Baba bu kapı derinÇilingir kilidi nasıl açsınEşikleri gitmeye kuruluSözler incinmiş ve aç Baba bana bu kapıyı açYüzeyi menteşe tutmazKonuksuzluğu erken öğrenmişNe geleni var ne gideniCebinde sonsuza anahtarlarBuyurgan ve odalardan taşan Taşan eski yerinden geceninSonsuz yaz serinliğiHuzursuz ve içime sızan Anla yetmezliğini güneBaba bu kapıyı güle…

1.aşka sahteliği sahteliğişaire giydiren nefretağrı elbet ıslaktır ve her ölütersine büyüyecek hüzün içineektiği tohum yaraymış şair öldü kalemini bırakıptartılmaya kitaplarınıgözlerini bir yana koyduyastığının altına sorulardoğurduğu o çocuk: kederanne bir baba ayrıcoğrafyası şiir olanınşöhretmiş hüznü meğer gözlerinden(bilene sebildi dört halftenoluşuyordu terletmekti hüneriyavrulamış zamanı) şair öldü ardı…

çocukmuşumgöl birikmişim ovayaçiçekler açtırmış annem ipeğebabam gelmiş dedüşümde yaralı atlar anne beni uykuna gömbeni incineaşk yaradır dönülmezkoşturan bir attenimde dörtnalaezberime aldığım elleringözlerin yalnızlığı havlayanne yapalım böyle dursunsaksıdaki çiçeğin yerigri evraklar çantamda doğrusu nedir aşk yalansateskin ettiğim, edildiğimodalarca sevişmekbir V'yi açıp ortasındandişlenmiş elma rengiuzanıp gözlerim doğuyaaşkmışım…

I. Evlerin dağınıklığını toplamış sukunet Evlerin dağınıklığını toplamış sukunetİçimde hevese koşan bir çocuk varIslık dudaklarına yapışmış ayYağmur yağsın Yağmurum kalıbım dar Çocuk olsam ey gül ağzıBabamın bağırdığı yere yağsa hayatYoruldum söylemekten rengini kuytununSöküklere bakılırsa kıştandırGülüm gök açılsın Gülüm gök canıma zar II. Evlerin karanlığını giyinmiş…

çocukluğu uzun, aşkı kısaiçinde şehir ve sokaklarodalar kadar yer tutarkar yağardı emirgan'a ağlasaaşk kırıkları keserdi yüreğiniahşap çekmeceleri açsaceplerinde iğneleralnında bir tutam saçkayıyı delerdi sesiamcam aşık olunca evin kanatsız kuşuydu amcamnişanlı güzel yaşıyladokunsa çürük nar kokusunadedemin gözlerinde yaşşafakla güz olurduüşürdü kalbinde yağmur eskisi –gül kızlığına soyunsaben…

göğe bakma sularıyızrüzgârlar arasında hüzzamatlar kaldı artık eksik yazlardanüşümüş ve alnı siyahnalların çıkardığı izçimenlerde solmakta buğular arasındagöğe bakma sularıyızatlar kıpkızıl ve inceyeşilin sarmaladığı mavikişnemekte hayata aşkım ol gül zaman olsungül eski atlar şarkısıyorgun hayale dalmaktan dalmaktan rengine kıyılarınatlar kendine bir yüz seçmekteatlar çivit rengi ve…

Baş ağrısıyım kapı önünde eski terlikKardeş yitince kan ter içinde yağmur Fena aşığım kocaman dağ kocaman güllerÖylesine itaat ettim öylesine deli öylesine itiraz İncecik kadınım saçlarım kızıl çoğalsınKüçük bir sevince neden uzak pişmanlıktan Yüzüme anlam yüklenmişYenilgim çocukluktan değil çıkmazdan Odalardım hazırlıksız sessiz kalabalıkFirkete kırıkları taziyelerdim…