göğe bakma sularıyız
rüzgârlar arasında hüzzam
atlar kaldı artık eksik yazlardan
üşümüş ve alnı siyah
nalların çıkardığı iz
çimenlerde solmakta

buğular arasında
göğe bakma sularıyız
atlar kıpkızıl ve ince
yeşilin sarmaladığı mavi
kişnemekte hayata

aşkım ol gül zaman olsun
gül eski atlar şarkısı
yorgun hayale dalmaktan

dalmaktan rengine kıyıların
atlar kendine bir yüz seçmekte
atlar çivit rengi ve rahvan
bahçenin çıkardığı ses
içime kıvrılmakta

baba, ay sofrasını kurup geceden
bir şehirden öbürüne
anneler istanbul, atlar uzun
gök rengi üşümekle solmaz

yağmuruz şimdi ayaz çıksa

Bahçe Sonyaz 2001