Aklımı askıya aldım ne yapsam duygudandır
Ah akıl senin yüzünden kaçırdım yaşamayı
Aynı gemi aynı liman aynı yük
Güverteden denize iteklemek geliyor
Tayfa olup içimdeki kaptanı

Hayatın çırağı olduğum günler güzeldi
Ah kendine zincir olan ustalık!
Diyerek aklımı duygularımla tartıp
Dünya son sözünü söylemeden ölümle
Önce evdekileri, komşuyu, şehri sonra
İnandırmak isterdim delirdiğime

Yolcu olmaktan çıktım otele alışınca
Ok yayla buluşunca bulacak kimliğini
Bütün ara istasyonlardan beni alsın bir tren
Gidilecek yerler vardır, geç kalınmış değildir
Acıkmış patlamaya bir avcının tüfeği
Kısmetse kaçırdığım av olur gelir

Duygu aklın önüne geçerse böyle olur
Yüksek duvarı atlayıp bir bahçeye girilir
Evin kızı öpülür, daha ileri gidilir
Ay omuz başında doğar kasıklarda batarsa
İnsan kendini burda şair zannedebilir

Hayatın çırağı olduğum günler güzeldi
Ustalık disiplindir, nefes alamıyorum
Çıraklık provası yani aslıma dönmenin
Sessiz sakin yanımı ayartma girişimi
Toprağım işgal altında artık şunu öğrendim
Akıl beyaz adamdır, duygu Kızılderili

Şiir Odası Dergisi Aralık 2000 sayısı