Ev Zamanı/ Yüzde Birini Görmek * Abdülkadir Budak

Yüzüm nasıl da benziyor üvey anneye
Ortasından ırmak geçiyor , kirli
Açan çiçek ile solan bir çiçek
Bir güneş, binbir tipi

Yüzüm dönüşüyor baba yüzüne
Kıraç tarla, derin kuyu ve orman
Üç sözcük biçilen anlamı aşar
Gece, ben, lambam

Yüzüm oğlumun yüzü, yarısı deprem
Enkazını andırır; yarısı çadır
Yüzünde oğlunu gören bir baba
Kendisi değil de bir başkasıdır

Gözleri saymazsak bu yüz kızımın
Karımın sayılır ormanı çıkarırsak
Ölüsünü dışa vuran bir mezar
Benzetmesi uygun düşer, bak!

Ve gör yüzümü yorgun bir otel
Çakal suretinde geyik avında
Bu yüz benim değil demek isterdim
Lambasız bir gece, gecesiz lamba

Maske desem değil, öyleyse niçin
Yüzüm başka yüzlerin alışverişi
Kaya rolü biçilmiş çakılı gördüm
Hiç kimse söyleyemez yüzümü sevdiğimi

Varlık Dergisi Ekim 2001 sayısı