Haydar Ergülen için

Bu ormanı geçebilirsin, kuğuları da
bu salıncak hep sallanır, ağaç
uyur, içim uyur yurtsuz bir nergis
gibi, bu ormanı geçebilirsin
suluboya aşkları da, gövde;
kuytu bahçeler yangını, buz!
ve sen o'nu söyle, ipeği
ama siz! o mektup güzelliği!

Bu pencereyi kapatabilirsin, yazları da
bu çocuk yine küllenir, ben
susarak uyanırım, elma unutur
dalını, bu pencereyi kapatabilirsin
su vururum yüzüme, kuşlar uçar
yitirir yolunu çölde serap
ve sen şiir söyle, sureti
ama siz! o melek dalgınlığı!

Bu gece üşüyebilirsin, kadınları da
bu dil artık paslanır, sen
parkta bir ekim ıssızlığı
bu gece üşüyebilirsin, ormanı
öperiz, koklarız pencereyi
bir çocuk annesine ağlar, korkarız
ve sen aşkı söyle, rüzgarı
ama siz! o cellat yalnızlığı!