Orhan Alkaya için

Kırılmış bir pusulayız biz
biz geniş zamanları özleyen
özleyen incileri, o boyun ah!
ah! aynalı bir bildiridir tarih
tarih ki hep doğuda kırılan.

Oysa çocuktuk, yorgundum
balkonlar kime ağlardı
ilkgençlik balolarıydı, al atkılı küheylan
fesleğenlere dönsek, ne mümkün
ne mümkün! çıldırmanın evliyası
akşam sönerdi bi'çare, sözcükler bir de
vals! vals! avuçlarım aç
o müphem ülke, örgütlü liman
günahsızdık ve eyvah!

Zarifti, uçurumdu düştük
düştük paramparça ayak izlerimiz
ayak izlerimiz birer eski'z ve siyah
siyah sakalımızdan çekiyor bizi hayat
hayat ki, prens pusula, heyhat!