Geçtiğimiz Cumartesi akşamı, Saruhan Otel?de İzci Ailesinin veliahtlarından, merhum İlhan Amca?nın adını taşıyan torunu İlhan İzci?nin sünnet düğününe katıldık?
Sünnete katılmak için Cumartesi sabah yazlıktan çıkıp saat 09:00 gibi son sürat Manisa?ya ulaştım? Hanım 2 gün önceden, ?Cumartesi erken gel. Kuaföre gidilecek araba lazım. Geç kalmayalım, erkenden gidelim, kalabalık olur kuaförler, v.s.? biçiminde sıkı sıkıya tembihlediğinden, Cuma akşamından çantamı hazırladım ve sabah uyanır uyanmaz kapıyı bacayı kilitleyip yola revan oldum?
Manisa?da sünnet ve düğün davetlerinde yaşanan paniği bilecek kadar tecrübeliyim? O nedenle saat 09:00?da mevcutluydum?
Gerçi hanım ve kızım henüz uyuyorlardı ama olsun, ben görevini yapan bi aile resi huzuruyla üzerimdeki yükü atmıştım. Arabayı Kuaför Zuhal, Kuaför Dilek başta olmak üzere, Manisa?nın bu günleri bekleyen bilumum kuaför esnafına sefere çıkmaya hazır mekanize tugay misali hazır ettim. Mutluydum, huzurluydum?
Saat 20:00?da davetin başlayacağını bildiren davetiyeye rağmen, hanımın ısrarı ile 19:15 gibi otelin havuzbaşına nail olduk. Yerimizi bulduk. Oturduk?
O kadar erken gitmişiz ki, biz oturduktan sonra yer tarifleri bize göre yapıldı? ?Beyaz gömlekli amcayı gördünüz mü (beyaz saçım ve sakalımdan ötürü), ondan sonraki 2.masa.? Veya, ?amcanın oturduğu yerin 4 masa berisi??
Bir hayli sonra masanın diğer misafirleri geldi? Epey kalabalık ve epey neşeli bi grup olarak davetin tadını çıkardık. Hakkaten tadı çıktı. Çünkü en son Sultan Kafe?de katıldığım mezuniyet töreninde masaya tok oturup saç kalkmıştık. Burada ikramların biri bitmeden diğeri başladı. O derece ki, çatalım Haydari?ye saplı iken, tabağı alıp ana yemeği vermek isteyen garsona kaşıkla direnmek zorunda kaldım?
Bir ara masanın öteki ucundaki arkadaşlarla sohbet etmek için, diğer başından kalkıp yanlarına gittim. Bu arada ana yemeği kaptırmamak için, diğer arkadaşlardan ricacı oldum ve benim tabak elden ele tarafıma ulaştırıldı.
İşte yazının ana konusunu oluşturan, ?jet sosyeteye tabak taşıttırmak? böyle hasıl oldu?
Masada benim tabağı elden ele yöntemi ile bana aktaranları isim isim sayayım da anlayın?
İdris Şendil, Renan Çapra (ki kendisi asker arkadaşımdır), Gökmen Aytaç (Milliyet Ege yazarlarından), Can Türkeli (bankacı)? Son durak naçizane ben!..
Gökmen?in babası, aynı zamanda Gazeteciler Cemiyeti Manisa İl Başkanı Ertuğrul Aytaç bu tür haberlerin ustasıdır ancak bu sefer ona bırakmadan, sünneti ben anlatayım istedim. Ayrıca masadakilere, ?ben bu akşam sosyete garsonluk yaptırdım diye yazacağım? mealinde açıklamalarda bulununca şart oldu yazmak?
Ne siyaset?
Ne ticaret?
Ne üretim?
Ne sanayi?
Konuşulmadı?
O akşam en çok konuşulan konu, Kuaför Zuhal veya Dilek?in aldığı paralardı?
Maşalar ısıtıldığından tüm hanımlar kıvır kıvır saçlarla katıldı?
Karar verdim, akademik kariyerimi sonlandırdığımda ?balık pişiricisi olmak? tan vazgeçiyor ve kadın kuaförü oluyorum?
Not: Yazıların sürekli takipçisi olan zevat için açıklama yapmak şart? ?Manisa Emniyet Müdürüne Açık Dilekçe? ve ?Dilekçeme Gelen Yanıtlar? isimli son yazılarıma karşın gelen herhangi bi yanıt yoktur!.. Düğünler alabildiğine devam etmektedir. Hanende ve sazendelerle akraba çıkmaya az kalmıştır. Adam yerine konulmamaya aynen devam!.. Kayıtlara geçsin lütfen!..