Veysel Öngören?e

Saman rengi tepelerde yalnız ve yalnız
Rüzgârla konuşan yemin. Ve
Kanın usul damlayışı Dicle?ye,
Siz benim yağmurlu geri dönüşümsünüz
Ayın kendini tamamlaması,
Bu ne güzel kavuşmak!

Çocuklar tanıktır
Aşka ve ateşe,
İnanıyorum size
Karanfillere inandığım kadar.

Ben, ateşin ardılıyım
Yandım da geldim ocaklarında
Dünyanın.

Senin adını kırlangıç koydum,
Kırlangıcın yurdu olduğunu öğrenir öğrenmez.
(Bir Günlük Güneş?ten)