BNV (Beyaz Nokta Vakfı) Beyin Fırtınası Sonuçları
Cumartesi, 22 .Ocak.2000.
1. Tüm eğitim sisteminin tek elden yönetilmeye çalışılması,
2. Öğreti bütünlüklerinin -ayrı dersler, ayrı ögretmenler, ayrı üniteler yoluyla- bozulması, kavrayışın güçleştirilmesi,
3. Koşullandırma'nın, temel eğitim felsefesi oluşu (bu yolla sapkın ideolojilere de yöntem icazeti verilmiş oluyor),
4. İdeolojik koşullandırma yapmak isteyen örgütlerin öğrencileri tuzağa düşürmeleri,
5. Kuşkusuzluk (Farsça ezber),
6. Eğitim süreci taraflarının -veli, öğrenci, öğretmen, idareci vb-, sürecin planlamasına katılmayışı; MEB, YOK tek odaklılığı,
7. Coğrafi bölgeler arası dengesizlik,
8. Eğitimin kök sorunları yerine görüntüleri üzerinde durma eğilimi,
9. Öğrenme yerine öğretme odaklılık,
10. Öğretmenlerin nitelik dağılımındaki yetersizlik,
11. Okulların fiziki alt-yapı yetersizliği,
12. Ölçme-değerledirmede benimsenen objektiflik yaklaşımının, farklı öğrenme profili ve eğitim ihtiyaçlarına sahip öğrencileri eleyiciliği,
13. Bireysel farklılıkları dikkate alan subjektif değerlendirme yerine, farklılık gözetmeyen objektif ölçme sistemleri,
14. Öğrenci profillerinin -öğrenme stili, çoklu zeka tipi, sorun alanları- bilinmeyişi ve önemsenmeyişi,
15. Ailesinden uzakta okumak zorunda olanların barınma sorunları,
16. Ailesinden uzakta okumak zorunda olanların psiko-sosyal sorunları,
17. Eğitilmiş gençlerin okul sonrası işsizliği,
18. Mesleki eğitim – genel eğitim dengesizligi,
19. Öğretmen yetiştiren okulların nitelik yetmezliği,
20. Ezber (kuşkusuzluk) – koşullandırma – ad bilmeyi yeter sayma yoluyla yetiştirilen öğretmenler,
21. Öğretmenlerin siyasal – ideolojik tercihlerle tayinleri,
22. Doğu ve güneydoğu başta olmak üzere gerice yörelerin cezalandırma amacıyla kullanımı,
23. Ana dil eğitiminin yetersizliği,
24. Yabancı dil eğitiminin yanlış kullanımı,
25. Dünyada çok bilinen, fakat Türkiye'de önemsenmeyen bazı sorunlar (dislexia, ADD vbg),
26. Eğitim sisteminin, öğrenme güçlüğü olan çocukları eğitemeyip toplum dışına itmesi,
27. Eğitim sisteminin, Allah vergisi (gifted) çocukları eğitemeyip toplumu mahrum bırakması,
28. Bedensel özürlü çocuklar,
29. Öğretmen ücretlerinin düşüklüğü,
30. Özel okulların azlığı,
31. Akreditasyon sistemlerinin bulunmayışı,
32. Okullar arası, öğretmenler arası bilgi ağlarının bulunmayışı,
33. İnternet'te Türkçe içerik yetersizliği,
34. Medyada, çocuk ve gençleri olumsuz etkileyen yayınlar,
35. Ebeveynlerin çocuklarına -genelde- örnek olamayışları,
36. Öğretmenlerin populist yaklaşımları,
37. Eğitsel kaynakların azlığı ve kalite düşüklüğü,
38. Eğitim anlayışımızın "olma"ya değil, "ad bilme"ye dayalı oluşu,
39. İnsanın doğal öğrenme yeteneğinin önemsenmeyip öğretmeye ağırlık verilmesi,
40. Tekrara dayalı öğretme,
41. Kişinin eğitim ihtiyaçlarının kendi dışında belirlenişi,
42. Okulda herşeyin DERS olarak algılatılması,
43. Ülkenin sorunlarından kurtulabilme yolunun okullara DERS olarak konulmasından geçtiğinin sanılması,
44. İnsanın doğuştan doğru-iyi-güzel'e değil, yanlış-kötü-çirkin'e eğilimli olduğunun varsayılması,
45. Eğitim sistemini çevreleyen değer sistemindeki kirlenmenin, okul öğretileriyle çelişmesi sonunda doğan ruhsal çelişki ortamı,
46. Bilim kuruluşlarının eğitime sağladığı desteğin yetersizliği,
47. İki kutuplu ve tek doğrulu düşünme sistemi,
48. Keşke,Zaten , Ama vbg. Nedenselliğe dayanmayan, mazeret üretmeye yönelik sözcüklerin okullarda sık kullanılarak topluma benimsetilmesi,
49. Birçok kurumun, diplomayı önemseyerek ona gereksiz bir değer kazandırması,
50. Eğitimin okul süresiyle sınırlı sayılıp, okul sonrası öğrenmeye son verilmesi,
51. Askerlik hizmeti sırasında edinilen becerilerin sertifikasyona dayandırılmaması, (erlerin boyacı, sıvacı,karocu,marangoz vbg.elde ettiği becerileri belgelemeleri),
52. Yaşamın az sayıdaki temel amaçlarından birisinin öğrenme olduğunun okulca verilemeyişi, eğitimin bir külfet haline getirilişi,
53. Eğitim sisteminin performans ölçütlerinin bulunmayışı, okullaşma oranı, okul sayısı vs'nin yegane ölçüt oluşu,
54. Eğitimde devletin rolünün: Koşullandırmaya izin vermemek ve ilan edilecek içeriğe uygun bilgilendirmeyi denetlemek olduğunun anlaşılmayışı,
55. Devletin vatandaşlarına, ailelerin çocuklarına karşı mahremiyet saygılarının bulunmayışı,
56. Saygının KORKU, Sevginin KORUMA olarak algılanmasının koşullandırılması,
57. Ailelerin, çocukların özgüvenlerinin oluşmasına imkan vermeyecek ölçüde koruyuculuk yapmaları,
58. Ailelerin, çocuklarının meraklarını öldürmeleri,
59. Ailelerin, kendi tatmin olmamış arzularını çocukları yoluyla tatmin etmeye çalışmaları,
60. Ortalama eğitim süresinin kısalığı,
61. Eğitim süresiyle ilgili olmayan sorunların, süre uzatma yoluyla çözülmeye çalışılması,
62. Okul yapı ve donanımlarından günlük, haftalık ve yıllık yararlanma oranlarının düşüklüğü,
63. Öğretmenlerin zamanlarından yararlanma oranının düşüklüğü,
64. İş dünyasının, kendi görevlerini -beceri kazandırma, belirli uzmanlıkta adam yetiştirme vbg- devlete yaptırması,
65. Bağımlılığı -herhangi- olan anne ve babaların çocukları,
66. Okulda dayak,
67. Okulda, öğrencileri aşağılayıcı davranışlar,
68. Sınavlarda kopya çekilmesine karşı gözetimle önlem alınıp, kopya çekmeyenlerin potansiyel hırsız sayılması,
69. İlköğretim okullarının 1.kademesinde(1-5.sınıf) israfa-tüketime yönelik KANTİN uygulamasının kazanç amacıyla teşvik edilmesi,
70. Okul kantinlerinde satılan sağlıksız yiyeceklerin yarattığı, bağımlılık, hastalanma, israf vbg sakıncalar.
71. Öğrencilerin üretim düzeyinin düşüklüğü (FS)
72. Öğretmenlerin üretim düzeylerinin düşüklüğü (FS)
73. Okul ve öğrenme ortamlarının motivasyonu arttırıcı değil azaltıcı ortamlar olması (FS)
74. En sade ve eksik haliyle bile "öğrenme hedefleri", "öğretim yöntemleri" ve "ölçme değerlendirme" arasında bir tutarlılık olmaması (FS)
75. Kaliteli, kafası açık, yaratıcı kişilerin öğretmenlik mesleğini seçmemeleri (FS)
76. Öğrenme ortamlarının sadece okul olarak algılanması (FS)
77. Öğrenmek için öğrenmek değil not için öğrenmenin ağır basması (FS)
78. Öğretmenlerin öğrencilere yaratıcı, üretken, hayatından memnun bireyler olarak model olamamaları (FS)
79. Siyasi ve Sosyal "Korkular ve endişeler" nedeniyle program içeriklerinin yaratıcılığı teşvik eder nitelikte olmayışı
80. Devletin "Standart" ve "ideolojik kalıplara uygun" eğitim verme isteği
81. Devlet Bütçesinden Eğitime Yeterli kaynak tahsisi yapılmayışı
82. Öğretmen Eğitimindeki yetersizlikler
83. Öğretmenlik mesleğinin özendirilmeyişi
84. Sınıf ve Okul içi "Baskıcı" ortamlar yaratılması
85. Çocukların Erken Öğrenim Çağında "Rekabet", " Ödül", " Ceza" ile koşullandırılması
86. Eğitimin/Öğrenimin Sınıflara ve okullara Hapsedilmesini dayatan yonetmelikler
87. Öğrencilerin eğitsel kollarda yeterince görev almayışları
88. Eğitim kurumlarındaki verimin ezbere dayalı sınavların sonuçlarıyla değerlendirilmesi.
89. Eğitim kurumlarındaki hiyerarşi sonucunda çocukların fikir üretmeye yönelmemesi.
90. Siyasal iradenin eğitimi araç olarak görmesi.
91. Dinin toplum üzerindeki etkisi, imam hatip okulları, cami ve mescitlerin eğitim mekanları olarak kullanılması.
92. Gelir dengesizliği, yaşam koşullarındaki uçurum… çocukların erken yaşta hayata atılmasının gerekliliği.
93. Gelecekten beklentisizlik… Eğitimi gereksiz kılıyor olabilir. Aile planlamasının toplumda tam olarak yerleşmemesi nedeniyle cok sayıdaki çocuğun eğitimsiz kalması.
94. Eğitim sınıfının, yararlanılabilecek kişileri eğitim sertifikasıyla önlemesi (Örn.Albert Einstein lisede fizik dersi veremez, çünkü eğitim sertifikası yoktur).
95. Eğitsel kolların pasifize edilmesi ya da etkin olmayışı,
96. Bir ABD ilköğretim okulunda öğrenci 46 konuda değerlendirilirken bizde yalnızca 6 dersten değerlendirilmesi,
97. Eğitim ile ilgili önemli resmi kurumların yetersiz bilgi ve becerili, siyasi torpilliler tarafından meşgul edilmesi,
98. Ailelerin çocuklarını sadece diplomaya yönlendirmeleri,
99. Çocuk ve gençlerin, kendi olağanüstü öğrenme yetenekleri konusunda yanıltılıp, ancak başkalarınca öğretilebileceklerine inandırılmaları,
100. Değer sistemimiz içinde üreyen irrasyonellik virüslerinin giderek tüm değer sistemini yozlaştırması,
101. Aklın yolu birdir! yaklaşımı/safsatası ile olası yaratıcılığın baştan ortadan kaldırılması.
102. Analitik düşüncenin, gerekli olmakla birlikte, saplantı şekline dönüştürülmesi.
103. Ders sayısının öğrencinin gözünü baştan korkutacak adette olması.
104. Yıllarca tek cevaplı test pratiği nedeniyle, refahımız için gerekli alternatif ve risk kavramlarının oluşturulamaması.
105. Üniversite eğitiminde, kaynakların kullanımı sırasında öncelik olarak etkinlik yerine verimliliğin tercih edilmesi. Etkinlik = (Kaynaklar)/(Öğrenci sayısı) Verimlilik = (Öğrenci sayısı)/(Kaynaklar)
106. Düşünmek için çok gerekli olan dikkatin şiddetinin, uzunluğunun ve iradiliğinin kazandırılamaması.
107. Kütüphanelerin öneminin hemen hiç anlaşılamaması. (Son zamanlarda da, nasıl olsa artık internet var avuntusu.)
108. Genelde okul yönetimlerince, cinselliğin öncelikle aşırı korkutucu bir sorun olarak algılanması.