I
suçluyum!
gövdemde yakılan binlerce esmer mumdan
herhangi biri gibi…
gözlerini kaybettiğim Monalissa
takıl saçlarıma doğudan gelen rüzgârla
bağışla beni!
eşleniği olmayan kutsal bir aşkla
II
bir gemi yanaşır usulca aşkın
unuttuğumuz, ertelendiğimiz sularına
eğil, geçtiğim köprülerin altından
çekil, dur şimdi
çekimsiz bir fiil, kal!
korktuğum cümlelerin ardında
bir gemi,
bordasında ıslak yaralı gözleri annemin
ellerindeki eğri dalgaları
sakın çekme suları ardına
bu gel-git, bu hezeyan
bir papatya uzun uzun düşüyor suya
III
bir sabah beni yanında bulamamak için
koy o yastığı başucuna
gözlerini, beni ağlamak için sakla
kusursuz engel, durma!
kapıların önünde
bir gemi diyorum
bordasında utancından kızarmış
karanfil sana
IV
öleceksek, uzun olsun
kalacaksak, inançlı
durgun, ki cesur rüyasında
okyanus bedenli bir kadınla
yatmış şaşkın ergen gibi
bakıyorum hayata
bir gemi bordasında
bir gemi alabora
bir deniz ortasında