öfkesi bizden olmayanın kalbi bizden değildir

yalnızlaştıkça kıyısında bafa gölünün
küçüldüm ve yürüdükçe gördüm bunu

adımı intiharlarla bir tuttum ama hep korktum

ah! korktum kıyısında bafa gölünün
bunun için yek ömrümde iki korku büyüttüm

gölgemden tiksindim, kendimden kaçtım

bir koşu o upuzun gençliğimi geçtim
sırtlanlarla eş tuttum kendimi leşimi yedim

akşam olunca ihanet gibi uzandı troller

her balık çırpınışında, her ağ atılışında
o korkunun ikincisini gördüm

gökte birikti buharlar sıkılınca döküldü

ah! bizim oralı dereler hiç akmadı bu yana
bunun için gözleri kocaman bir nehir büyüttüm.