Zan * Orhan Alkaya

sanki yanılmışım, yanlış sözler büyütüp
bir çoban Paris; hep seçemez gibiydim
aşktım sanırken -ki uğultuydum belki- kim
sa'rilere bürünmüş kaygan kadın ikliminde
çıkmazdım Kureyş'ten san! kilit incinirdi
su açılır, yürütürüm sandım yolsuzları
karaları, mülksüzleri; gösteren kimin gözleriydi
gören hangimiz; ben mi, ben mi? unutulur
: gibiler eksiltir sözleri; sanki bilinir de: zan
kirletecek mufassal bir geçmişi ve kimimizi

haydi soralım bir: cesaret neden ceset kadar sessiz
; akıl kaç oktav tiz; tutku neden engellenmiş
bir doğurgan sanki
hangi an Leartes'ten daha kırılgan
ve ki ne kadar bağlar insanı hayata ki

san ki yanılmıştım doğru sözler büyütüp
pişmiştim, yanmıştım, hamdım sanki