12 Haziran 1943'te Eskişehir'de doğdu.
1959'da İstanbul Kız Lisesi'nin ikinci sınıfından ayrıldıktan sonra Taşkızak Tersanesi'nde çalışmaya başladı. 1965 yılında Varlık Yayınları'nda düzeltmenliğe geçti. Çeşitli yayınevleri ve ansiklopedilerde düzeltmenlik, metin yazarlığı işini 1982 yılına kadar sürdürdü. Adnan Özyalçıner ile evlendi (1967). Şimdi çalışmalarını başta Yeni Evrensel ve Evrensel Kültür olmak üzere çeşitli gazete ve dergilerde yazarak, belgesel anlatılar hazırlayarak sürdürüyor.
İlk şiiri 1958'de, ilk kitabı Gecekondu 1964 yılında yayımlanan ozan 1980 yılında kadınlara yönelik yazıları ve şiirleri için Kadınların Sesi dergisinin 8 Mart Ödülü'nü, Bu Resimde Kimler Var adlı kitabıyla 1987 Halil Kocagöz Şiir Ödülü'nü, 1998'de “şiiri alanlara taşıdığı için” Pir Sultan Abdal Dernekleri Edebiyat Ödülü'nü kazandı. 2000 yılında Oğuz Kaan Koleji'nin “2000 Yılı Şiir Ustaları” sanını Fazıl Hüsnü Dağlarca ve Sunay Akın ile birlikte aldı. Kirlenmiş Kağıtlar adlı kitabıyla “2000 Yunus Nadi Şiir Ödülü”nü kazandı.
Çağdaş Türk edebiyatıyla ilgili denemeler ve eleştiriler de yazan Sennur Sezer, şiirlerinde toplumsal ve bireysel olanı doğrudanlık, içtenlik, acı ve buruk bir ses tonuyla kaynaştırmaktadır.
Deneme Kitapları: İstanbul'un Taşı Toprağı Altın (Adnan Özyalçıner'le birlikte, 1994 yeni baskı Bir Zamanların İstanbul'u adıyla 2003 ), Türk Safosu Mihri Hatun (1995), Osmanlı'da Fal ve Falnameler (1996), Nâzım, Dünya ve Biz (Şükran Kurdakul'la birlikte, 2002), Üç Dinin Buluştuğu Kent: İstanbul (Adnan Özyalçıner'le birlikte, 2003).

Şiir kitapları
Gecekondu (1964); Yasak (1966); Direnç (1977); Sesimi Arıyorum (1982); Kimlik Kartı (seçme şiirler 1983); Bu Resimde Kimler Var (1986); Afiş (1991); Direnç Şiirleri (toplu şiirler,1995); Kirlenmiş Kağıtlar (1999); Dilsiz Dengbej (2001); Akşam Haberleri (2006)