Daha ümidimi yitirmedimO dağ köyüne atanabilirimBu kez unutmamYaralar için kantaron çiçeğiÖksürüğe hatmiZeytin yaprağı tansiyonumaKırıklar için havacıva Daha ümidimi yitirmedimBilirim cevap yazmasınıAsker mektuplarınaEr maaşı dilekçesiniElektrik yoksa pil dayanmazDinlerim kendimi Daha ümidimi yitirmedimBiri vardır kalabalıkta o köydenKarşılıklı susabiliriz

biz sevdayı madenlerden tanırızsevda ile dağları delen de bizdenpaslanmaz bir yürekle sev dedemir bir yüzük ver sevdiğine istersen.

Bir adım kala kör kurşunlaraSigaramın üşüyen ucundaÖpüşünü bıçak gibi tadarım Çakıllar utardı sımsıcakSevişgen çılgınlığımızdanBir büyük çığlıktı ağaranDeniz tutuştu tutuşacak Bilenir bir çelik alabildiğineŞimdi sevişmeyi andığımız günÖpüşlerimiz soğuk keskinİnce bir sızı gibi düğün Ellerine bir adım kalaBir adım kala kör kurşunlaraÖpüşünü bıçak gibi tadarım

Bir su dökülürdüEllerin dökülürdü omuzlarımaSarar dürer uzağa alırdık uykuyuKuyu diplerinden bir kavgaSu yüzüne nasılNasıl bildirirdi kendiniKaygu Bir su dökülürdüEllerin dökülürdü omuzlarımaSevgimiz ışır ışımazBir martı kopardı gecedenIslak saçlarına, sinsiSevda adına ne kurulmuşsaEskirdi Ezgi, ağır ve buğuluSarardı başağrılarımla uzakMasal başkentlerindenÇin'den bir şarkı düğümlenirdi: -Ming eskici değildi amaYamardı…

Başkalarının Eskilerini Giyenin Şarkısı Satın alınmış düşleri, bıkıp fırlattığınızdaArdınıza bakmayınOradayım.Ayışığında bir öpüşme düşü,Eskitilmiş bir kadife bluz, sim işlemeliVe yenilenen balayı, dantel askılıYaramaz işime… ben üşüyorum.Sıcacık bir şey gerekenDüşlerime. Yarım bırakılmış çorba,Geri çevrilmiş biftek ve ?ihanet? yabancı banaİnce topukları yaz takunyalarınızınBana kalın, yıkanmaya dayanıklıAkrabalar kadar tanıdık…

I.Tek çocuk olduğum günler gibiydi. Yaz tenhası camiavlusunda o öğle saati, annemin tabutuyla ..Annem, yıkadığım bir mum bebekti. Kendine ve banayabancı. Yabancı son yıllarda tüm çektiklerine. Güleç vedingin. Ne ellerinin kınalanmasına bir şey dedi neküpelerinin alınmasına. “Zaten hep uysaldı” sözü uymazki ona.Tek çocuk olduğum günler…

Iİttim açılmadı kapıittim açılmadıÇitten atladımbahçeyi ot bürümüş çardağın altı boş Asma kocamış, seyrelmiş salkımlarıElimi uzattım mosmor güldüsonra avucuma döküldü taneleriılık, buğulu……ekşiden çok buruktu Sis bastı bahçeyikapı gıcırdadıAnnem seslendi Ve yaklaştı koştukça eteklerinden elmalar yuvarlanankardeşlerimin ayak sesleri IIBeşi bitirmiştimTemiz bir elbise giydim Ölmek istiyordumMis kokulu bir…

ISevdalar kolaydır. Sövmek darağaçlarında. Artar eksilmez şu dert! Kadınlar hep çocuklarınınardında yalın ayak. Kadınlar pencerelerde.Yazmak hep ucuz yakınmaları. Ama çare… Artar gece avuçlarında dilencilerin. Avuçları terleryeni terli bıyıkların. Kızarıp bozarıp susmaçağları eskir bir gülüşle. Gülüşler eskimez. Ve gecenin bir yerinde bir insan doğar gibidir! IIİlk…

Durmadan dağılır odaKüflü bir ıslaklık dolaplarda-Aşkı düşün aşkı, dayan-Işıldayan sabun köpüğü -Öyle yakınımda ki seçilmiyorYaşamanın çizgileriSaçlarıma değmeden geçiyorCamlarda kalıyor izi -Bir çayevinde olmalı şimdiŞiirler okumalı akşam serinliğindeUzaktan uzağa toprak kokusu-Bulaşık kalsınSoğudu su, yağlar donduÇorba pişmeli -Yüreğine akşamla çökeniSokaklar uzaklaştıramazUyanırsın yanında yabancı biriAşkı kimseler kurtaramaz Öyle…

IIIAy battı.Sabahı şakıyor adı unutulmuş bir kuş:“kabarıyor kavaklarıngümüş tomurcukları yaklaşıyor göçmen kuşlarkanatlarında bahar..” Söyle ey geceyi bölenne kaldı ömrümden… Ay battı,eklendi Sarı Su'ya.. kar suları,huzursuz uykularda delikanlı. Gecemi bölen ne,tedirgin ömrümde.

12 Haziran 1943'te Eskişehir'de doğdu. 1959'da İstanbul Kız Lisesi'nin ikinci sınıfından ayrıldıktan sonra Taşkızak Tersanesi'nde çalışmaya başladı. 1965 yılında Varlık Yayınları'nda düzeltmenliğe geçti. Çeşitli yayınevleri ve ansiklopedilerde düzeltmenlik, metin yazarlığı işini 1982 yılına kadar sürdürdü. Adnan Özyalçıner ile evlendi (1967). Şimdi çalışmalarını başta Yeni Evrensel…

Onu çocuklara bakarken gördünüz mü hiç.Nasıl bir sevinç vardı gözlerinde. Nasıl bir tutku. Nasıl bir çareyi bilip de?Onu çocuklara bakarken gördünüz mü hiç. Neden kalmadı Küba?da, neden bilir misiniz yerleşmedi.Çocuklar ölüyordu ilerde.Çocuklar açtı. Çocuklar? İşte.Gözlerinde umut ve öfke, sürdü motosikletini, sürdü yaşamını sarpa. Yol boyu…

Esmer elleri var sevdalımınUzun kirpikleri kaygılı ıslakSaçları yüzüme değer uykumdaSoluğu derimde ürperir korkak Esmer elleri var sevdalımınYorgun elleri var sevda şaşkınıGülüşü kinini seven bir bıçakYaşamak yanılmak ölmek bıkkını Yorgunsam bezginsem çaresizsemOnu düşünürüm üzgün ve kırgınTürkülerle avunması gibiYorgun bir çingene açlığının

Kimse öldüremez bu boşunalık duygusunuSoğan doğra kıyma koy ateşi kısAteşi kıs pirinçler diri kalsınSalçalı pilavlar votkalar kahkahalar Ödemez arkadaşsızlığımıZor günler yaşadımUtanmam anmaktanÇirkindim yoksuldum arkadaşsızdımKocaman sözler iri göğüsler hantallıktı simgemUtanmamAma akşamlarıBu boşunalık duygusu kapıyı çalmadanUsulca ilişiverir yanımaÇocuğu giydir parklara çıkİşten dönenleri gözleKöfte güzel olmuş saçın yakışmışOrhan…

Çocuğunun Söylediği Bir çocuk “HAYIR” dediğindeGöğe bakınKuşlar uçuşuyor muYoksa bir uçak mı yaklaşanKuşkulu Uyku mu karşı koyduğuYoksa kararan ekranBir gülüşün ölümüKırılışı mı bir oyuncağın Büyür çocukİnsanHayır