(Yalın anlamıyla) İnsanın çalışmasıyla bir erek uğruna biçim verdiği ya da yararlandığı doğal cisimler, nesneler. (Felsefede)

1- Temel özelliği yer kaplama olan varlık (Descartes).
2- (Tin, ruh ve düşünün karşıtı olarak) Duyularla algılanan cisimleri kuran töz; cisimsel olanın parçalanmaz bozulmaz tözü.
3- (Aristoteles felsefesinin özel kavramı olarak) Ancak bilim yoluyla gerçeklik kazanacak olan, henüz belirsiz olanak durumundaki şey:
a. İlk özdek (hyle prote- prima materia), salt özdek, bütün şeylerin temelde bulunanı (hypokei- menon-substratum), kendiliğinden var olmayan, ancak biçimle etkinleşen gerçeklik.
b. Son özdek (hyle eskhate) ya da ikinci özdek (materia secunda): Biçim almış özdek.