Hedef Koleji öğrencileri Öğrenci Meclisi içinde Hayvan Hakları Komisyonunu oluşturdular. Onlar bu Dünya da sadece biz insanların yaşamadığının, dünyayı paylaştığımız başka canların olduğunun, sevgi ve şefkat öğretisinin hayvan sevgisinden, diğer canların yaşam hakkına gösterilen saygıdan geçtiğinin farkındalar. Büyüklerine de fark ettirmek için kolları sıvadılar.
Basın köşeleri, editörleri, yazarları var. Yedinci sınıf öğrencisi Sevgili Ayça Durak?ın kah isyan kah dilek içeren ?Onlar da Can? yazısını biz de köşemizde paylaşıyor, dileklerine yürekten katılırken bir çocuğun kalbinde isyan yaratan görüntülerin. olmadığı bir Dünya diliyoruz.
Çok hayvan gördüm, iki ayaklıydılar; üstelik konuşabiliyorlardı. Pardon, karıştırdım sanırım. Onlara insan deniyordu, değil mi? Tabii , demek ne kadar doğru ?
Peki, nedir insan olmak? Kendini dünyanın sahibi sanmak mı? Tüm yaratılmışların kendi hizmetine sunulduğunu sanmak mı yoksa?
Sevgi sözcükleriyle dolu cümleler kuruyorsunuz durmadan. Peki sevgi kalbinizde ne kadar var? Sevmek, hayvanları sevmekle başlar. Onu aldığında iki gün sonra sokağa atmadan hastalıkta sağlıktadır sadakat.
Kendini delikanlı gören erkeklerimiz, şiddet gören hayvanlarımız kadar olmasa da onlara yakın bir rakam, peki nedir delikanlılık? Bir delikanlının kitabında yazan kendinden güçsüz, savunmasız bir köpeği dövmek mi? Aslında hayvanlar bizden güçlü de olabilir ama sadakat işini bizden iyi başarıyorlar,
Kılınıza biri zarar getirse dünyayı onun başına yıkarsınız. Keşke bir hayvana vurduğunuzda Dünya üzerinize düşse… Belki de vicdan da var işin içinde. Ama Tanrı herkesi eşit yarattı. Herkese koymuş olması lazım vicdanı. O koydu da zamanla biz mi kaybettik onu? Taşlaştıran bir değnek gelip dokundu mu kalplerimize? Ama bu değnek izlediğim bir filmde vardı. Gerçek olması imkansız. Öyleyse yolda düşürmüş olmalıyız. Lütfen geri dönüp onu düşürene kadar geldiğiniz yollara bakın!Onu en son nerede gördüğünüzü hatırlayın.
Sokakta dilenen insanlar gibi sokakta açlıktan kaburgaları sayılan hayvanlara da yardım edelim. Çünkü onların da yardıma ihtiyacı var.
Onlarla dost olmaya çalışsanız, bizlerden daha iyi arkadaş olduklarını görürsünüz. Sokakta yatan bir köpeği gördüğünüzde yolunuzu değiştirmeyi bıraksanız, aslında bir şey yapmadığını insanların sizi daha çok yaraladığını anlarsınız. Ve bir soru daha var; o hayvanı kalkıp seni ısıracak hali var mı? Karnı o kadar tok mu? Ya da dili damağına yapışmışsa sana havlayabilir mi? Yoksa size ilkokul yıllarınızda canlılar grubunu anlatmadılar mı? Anlattılar da siz haytalık yapıp dinlemediyseniz işte bir de benden dinleyin: Canlılar grubu “İnsanlar, hayvanlar ve bitkiler olarak 3 ' e ayrılır.” Tekrara gerek yok sanırım. Gayet basit bir cümle. Sadece yolda düşürdüğünüz vicdana ihtiyaç var. Bir an önce onu bulmanız dileğiyle insanoğlu. Ayça DURAK !