?Onlar,
Köy çocuklarıydı.
Geldiler,
Yalın Ayakları

Ve
Yırtık mintanlarıyla geldiler.
Gönen?e, İvriz?e, Kepirtepe?ye.
Unutulmuştular bin yıldır;
Ferhat oldular,
Yardılar İdris Dağı?nı,
Gürül gürül akıttılar suyunu,
Hasanoğlan?a,
Kafa tuttular Bolu beylerine.
Yıktılar saltanatını ağaların.
Horon teptiler Beşikdüzü?nde kol kola.
Halay çektiler Yıldızelinde türkülerle.
Diz vurdular Ortaklarda efece.

Siz,
Her gece,
Mehtaba çıkarken Heybeli?de,
Onlar,
Duvar ördüler,
Çatı çattılar.
Yıldızlara bakarak yaz geceleri,
Harman yerlerinde yattılar.
Kazma saldılar yorulmadan.
Kerpiç döktüler,
Kerpiç.
Sızlanmadılar hiç.
Yakıştı nasırlı ellerine,
Kitap ve çekiç.
Başladı yurt harmanında imece,
Bir gece,
Karanlık inlerinden gizlice,
Brütüslerçıktı ansızın.
Çektiler zehirli ellerini,
Vurdular sırtlarından haince…

Aydınlık bir Türkiye gelir aklıma,
Kalkınmış bir Türkiye gelir,
Köy Enstitüleri denince.