KEMAL KAŞKAR * Durmuş”oturmuş bi' adamdı Durmuş Kafkaslı

Anı/yorum – A.Kemal KAŞKAR
Bekliyorduk, ama … Bilmiyormuş gibi, unutmuş gibi!
?Neyi?? diye soruyorsunuz değil mi?
Ölümü …
Durup dururken ?ölümü beklemek? ne yorucu işmiş.
En yorucu işmiş. Çok yorucu işmiş …
İş miymiş? Ne işi? …
6 Haziran 2012 Çarşamba gününün akşama doğru saatlerinde, ne şans, tam da ?yoğun bakım?dan çıkmış, üstelik bilincin de açıktı, uzun uzun görüştük.
Hasta ziyareti falan değildi ki.
Ne işimiz olurdu bizim hastalıkla falan.
Yaşamı boyunca hep seyreltilmiş bakımla yaşayagelmiş olan bu adam, bakımın yoğun olmasından rahatsız olmuştur, bakın yoğun bakımdan çıkınca nasıl da kendine geldi? falan demiştim, gülmüştük.
Muğla Devlet Hastanesi?nin içinde bulunduğumuz odasından bakıp da çam ağaçlarının dalları ve ille de iğne iğne yapraklarından özenle çizilmiş ?yıldız?ı görünce de; ?Sen olayı çözmüşsün yahu, şunun üstüne bir de yumruk koyduk muydu işlem tamam? demiştim, gülmüştük.
Odaya girdiğinde çok gürültü yaptığımızı farkedip toparlanırken, ?sert bir uyarı? beklediğimiz Hemşire, hepimize ödül gibi gelen ?Sizi çok iyi gördüm, ne yaradı size böyle? dediğinde pek bi rahatlamış ve gülmüştük.
İyileşmiştik.
Sonra bir ara ?Kemal, bütün arkadaşlarım iyi çıktı? demiştin.
Her insan, ardından birçok şeyle anımsanır.
İyi kötü anımsanır. Bir annenin ya da bir babanın ?Çok şükür çok şükür, evlatlarım hep hayırlı çıktı? demesi gibiydi o sözün. En çok anımsayacağım o sözün.
Herkes duydu mu bilmiyorum. Gülümsedim.

?ÖDP?nin geniş kitle çalışması içinde afiş yapıştıran kadro çalışmasında sorun mu var len, niye halâ sen yapıştırıyon afişleri? diye takıldıydım bir akşam vakti.
Güldüydün.

Otururdun.
Şirinyer Askeri Cezaevinde koğuşa girdiğimde oturuyordun. Tabakhanedeki tektekçi dükkanında da… (Abin Şükrü ile yapageldiğiniz tek-tekçiliğinde de ?tek yol devrim?den gelen, beslenen bir soluk alışverişi vardı sanki… Zaman zaman canlanan zaman zaman soluk, ama ille de oturaklı.)
Özetle, durmuş oturmuş bi adamdın be Durmuş.

Durmuş Kafkaslı.
Gençlik arkadaşım.
Devrimci Gençlik.

Durmuş Kafkaslı.
Yol arkadaşım.
Devrimci Yol.

Durmuş Kafkaslı.
Daha fazla duraydı iyiydi ama dur-a-madı işte.
Orada öylece oturaydı.

?Yatmak çok zor geliyor Kemal? dediydin.
Ben de, ?Onca yıldır oturuyodun, acık da yatıver. Sık dişini, kalkar oturursun gene? diye takıldıydım.
Ne güldüydük ama!

Tatil Pazarında karşılaşırdık. Hüseyin de yanında olurdu. Dükkana yeşillik falan alırdınız. Konuşurduk. Zaman zaman Tabakhane Caddesinden geçirirdim yolumu otururdum, konuşurduk. Ayşe?ye selam söyle derdin. Emekli olmak için neler neler yapılanları anlatırdın. Bütün arkadaşlarım iyi çıktı derdin. Gülerdik. Kızardık. Konuşurduk, falan filan.

Ne çok ölen olmuş.
Düşünmesem.
Bütün arkadaşlarım kimler?
Ama hepsi çok iyiler …