Hayatı Ciddiye Alarak * Işıl Soğukpınar

2012-2013 Eğitim öğretim yılına başladık bu hafta.Hayırlı olsun. Velisi, öğretmeni, öğrencisiyle yaptığımız işi, yaşamı ciddiye alarak başladık.
Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesela,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
yani bütün işin gücün yaşamak olacak
Tüm insanlar için yaşamın bir anlamı vardır. Bazılarımız üretmeden, tutkularıyla yaşar, bazılarımız anlamadan ve bilmeden yaşar. Yaşamak bir dünya görüşüne, yaşam felsefesine sahip olunarak bir anlam kazanır. Yaşantıda bizlerden ne beklendiğini bilmek, bizim başkalarından ne beklediğimizi bilmek, yaşamımıza değer katarak, anlam yükleyerek sürdürmek sanırım en çok öğrenilmesi gereken bu olmalı.
İnsanlık değerlerinin, dürüst olmanın değerliliğinin unutturulmak istendiği bir dünyada ve bunlara en çok ihtiyacımız olduğu dönemde parayı her şeyin ölçüsü olmaktan çıkarmalıyız.
Yaşamayı ciddiye alacaksın,
yani o derecede, öylesine ki,
mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda
yahut kocaman gözlüklerin,
beyaz gömleğinle bir laboratuarda
insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
hem de en güzel en gerçek şeyin
yaşamak olduğunu bildiğin halde.
Eğitimde temel anlayış insanlığın temel değerlerini, insanları İNSAN yapan en temel değerleri çok önemli kılmaktır. Çocuklarımıza, gençlerimize, komşularımıza, çevremize her fırsatta anlatmalıyız. Eğer yaşamınızı değerli kılıyorsak, yaşamımızın anlamı varsa yaşın bir önemi yoktur. Sonsuza kadar yaşama şansımız vardır. Ya değilse yaşamakla ölmek arasında bir fark yoktur.
Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
yaşamak yanı ağır bastığından. (NAZIM HİKMET)

İnsanları İNSAN Yapan Değerler?
Yaşamımda ilk önce sevmeyi öğrendim; çünkü sevdikçe kendimi duyumsadığımı öğrendim.
Bağışlamanın ne olduğunu anladım ve bağışlamanın aslında yeni insanlar kazandırdığını gördüm.
Bir gün geçmişime baktığımda pişmanlığımdan üzülmediğimi gördüm, bunları ben yaşadım çünkü.
Birisini anımsamanın aslında ufak bir telefon görüşmesi kadar kolay olduğunu biliyorum artık.
Aslında bana değer veren insanların çok yakınımda olduğunu; fakat gözlerimin hep uzaklarda olduğunu anladım.
Birisini kırdıktan sonra özür dilemenin aslında beni ben yaptığını anladım.
?Sen benim için önemlisin? sözcüklerinin, verebilecek en büyük armağan olduğunu anladım.
Kıyıda yürür ve düşünürken birinin de beni düşündüğü duygusu beni sevindiriyor.
Mutlu olmanın aslında bir kedinin güzel bir anının yakalamak kadar basit olduğunu anladım.
Kaçırdığım olanakların aslında bana yeni olanaklar yarattığını gördüm.
Yıldızların benim için parladığını görmeyen gözlerim, gün geldi yaşamımdan kayan yıldızların gömüldüğü geçmişi unutması gerektiğini anladım.
Gözlerin sözcüklerden daha önemli olduğunu ve yalan söyleyemediklerini biliyorum.
Yaşamımda yanımda görmek istediklerimi yanımda göreceğim; çünkü onların bana değer verdiklerini biliyorum.
Yaşamın yaşanmaya değer olduğunu ve istersem mutlu olacağımı öğrendim.
İnternetten )