Bazı uykularımızda kabusa yatarız bilmeden?Kabus göreceğini bilse, yine de uyur mu insan? Uyur yok başka çaresi?
Gerçekten de kabusa yattığım bazı uykularda kaçınılmaz felaketi tanımış, çaresizliğimi çok büyük kesinlik ve eminlik içerisinde yaşamıştım. Son burasıymış, kaçmak olanaksız dediğim noktaya gelmiş, uyandığımda ?Oh!Çok şükür rüyaymış? deyip, gerçeğe tıpatıp benzeyen aldatmacaya şaşmıştım.
Rüyaydı sonuçta, ama az önce gerçekti. Şimdi değil?Nasıl oluyordu bu?
Kabus gördüğümüzde uyanmaya çalışmanın güçlüğünü vardır bir de? Bunun bir rüya olabileceğini düşünürsünüz ve uyanmak için can atarsınız. Ama bir türlü uyanamazsınız.Kaçmaya çalıştığımız o korkunç kötünün korkunç varlığı tüm rüyayı kapsar.Karanlık ve ağırlık üstünüze çöker.Ne kıpırdayabilir, ne de sesinizi çıkarabilirsiniz.Asla sesiniz çıkmaz.Bir harflik olsun çıkmaz ses? * * *
Üst üste yaşadıklarımız bize bir türlü uyanamadığımız kabusları, karabasanları hatırlatıyor. Hepimizin tek kurtuluşudur sevmek ? En büyük kabusumuzdur nefret ve şiddet, uyanmak isteyip de uyanamadığımız! Gördüğümüz en büyük gerçeğimiz ana ve babalarımızın evlatlarına ve vatana karşı duyduğu esrik sevisidir. O titrek, o ölçüye sığmaz, o hudutsuz sevgileri. Terörü bir kez daha lanetliyor acılı ailelerine ve Türk milletine büyük sabır ve başsağlığı diliyorum.
* * *
Önce terör saldırısı yüreklerimizi dağladı.
Daha onun acısını dindirememişken şimdi de Van?da deprem şoku?
Felaketler ardı ardına geldiği zaman sabrımız tükeniyor fakat dayanmak zorundayız.
Şimdi tek yürek olmak zamanı?Bu güzel vatanda bir kader birliği yaşıyoruz.
Bu felaketler hepimizin yüreğini yakıyor.
Depremde hayatını kaybedenlere Allah?tan rahmet, yakınlarına başsağlığı, yaralılara da acil şifalar diliyorum. Dilerim bu acıların üstesinden hep beraber gelelim. Sevgimiz, birlik ve bütünlük duygusu tüm olumsuz duyguların üstünü örtsün. Allah sabır versin ve başka acı göstermesin.
Türk halkının başı sağolsun?