cennetsizim, abartılmış mavilerin tutkunu
sesim üşüyor, acılı bir şey var diyorum sesimde
çocuğum uzaklarda büyüyor bir ahizenin sıcaklığında
söyledikçe inada dönüşüyor duygularım
seslenmekten bitkinim, sesimi düşünmekten yorgunum

acılı bir şey var diyorum duruşumda
anlatılan aşkların öyküsünden mi ne
bir bakıyorum ayaklarım batmış çamura
uçup gitmiş bütün kuşlar, eyvah! geçmiş ömür

yine de şiirler istiyor benden
içinde suçsuz çocuklar olan
içinde mutluluk olan, mutsuzluğun gölgelemediği
kanayan dizeler yılkı atı tırmanıyor dağları
ölümsüz çağlar ölümü bekliyor dünya

ömrüm, nasıl sığar bir çek koçanına

büyüdüm işte, kırgınım kendime
gözlerimde konaklayan çetelerim yok
bütün çeşmelerim kuruyor, suyum yok
ve o, azad etmiyor kendini dünyayı yönetmekten

kar gecelerine giriyorum
sıcak karlı yollara düşüyor masallarım
yaşadıklarımı sorgulamaktan bıkkınım
mutlu bir dünyayı kendime anlatmaktan

birazdan insanlar basacak uykularımızı
çakal sesleri birazdan geçecek uykumuzdan
sevgilim,
uyan
yaram büyüyor
öldürülen dünyalar üstümüze devriliyor

korkuyorum, tufan uğultusu sarıyor deltaları
orada, bütün deltalarda öldürülüyorken dünya
esmer bir şarkı bulaştırıyorum sesime
devriliyorum zonguldak havzasına, düşün
bir parça kömür nasıl dönüşüyor isyana.