Kimsenin ama hiç kimsenin bilmediği sır
değil tıkayan yolu, olsaydı
korkuya boğardı kaldırımı
barikat önünde çiğnenen gül!

Belki bir virgül
sonunu getirebilir hikâyenin…

diyelim bir havuz ve su
derinlik korkusu!..

Derin bir yara izi sol şakağında
istese de silinmeyen kimliği oldu…

Ta 27 Mayıs?tan 12 Eylül?e
ya ölümden hayata ya hayattan ölüme
döküle döküle yağmurlar gibi
yetmişine merdiven dayadı…

Yanlışı da oldu… hiç dokunmadığı söküğü
Nedir, bilinir bir gün bulunduğunda günlüğü…

(Adam Sanat, Sayı: 200)