Tuzlu Çeşme * Abdülkadir Budak

Yetinmeyi bilirim okyanus ile
Aşkım söz konusu olduğu zamanlarda
Bir deve yatağını ırmağa çeviririm
Bir öpüşü kıvılcımdan yangına

Bir dal parçasıyken orman olurum
Öptüğüm zaman boynunu
Kollarım bir vücudu sarmakla yetinemez
Sevgilim bilir benim sonsuzluğumu

Hangimiz dişi panteriz bilinmez
Vahşi bir doğurganlık sevişmelerde
Soluğumuzun toplamı yanardağ ağzı
Yağmur elde ederiz çiğ tanesinde

Matematik bizim işimiz değil
En güzel hesap hatası bizim aşkımız
Dünyayı kocaman gözlerle gören
Etrafını duymayan iki sağırız

Sarılmak dediğin sarmaşıklara benzer
Balkondan ibaret sayılan evde
Yüklü bir kamyon gibi rampayı çıkıyoruz
Rüzgârdaki kuş tüyü hafifliğinde

Bir çıkmaz sokağız caddeye sorsak
Postacıya kalırsa pulsuz mektubuz
Nereye gideceğimiz belli değilmiş
Belki bir uçuruma bizim yolumuz

Olsun varsın, dünya bizden ibaret
Klasik göl manzaralı gecede
Bütün uçmalara bir çift kanadız
Ah efendim, sevgilim tuz ben çeşme

Bahçe Dergisi Yaz 2001 sayısı