Annem yaşındaymışım, parkta oturmuşum da
Yoruluncaya kendinden telgrafhaneye kuşlar

Saçlarım uzamış küçülmüş nokta
Rüzgar değdikçe ürperen sıyrık
Üşümüş bakışın öfkesiyle

Kahvaltı hazırlamış babam
Gürsel gelmiş de evde İffet
Eski bir rüzgâr gezinmiş kapı önünde

Aşkım yağmura doyalım parantezim kapanırken

Varlık Aralık 2001