derin sızdı toprağa-
ota meleyişte
ufka uzaya
emekçi karıncanın yuvasına
elli milyon yaşında arının tapınışına
tarağına yagmurun
bitmeyen kar örtüsüne sevince umuda
ak varlığa
sevgiliye söze saza

gece ne uzun ne karangu ise
tan da öyle parlak söker tan
uyuklayan bin yıl özlemlerde
–ruh
ingin uykunun
kayasal mahmurluğu son eşikte
bir vahyin nehriyle selolur
toprağa kara
yığılır-ufuk
bende biteysel kılcallara dek

zaten sapkın su bile
kuru taş üzre yaşam doğurur
kendine kendinden sıza sıza
çünkü-tıpkı böyle damlamıştır kendine
su kendisi olduğu zaman başlayan anlam
çiçek-tıpkı böyle tozumuştur kendine
derinlik ve enginlik
tıpkı böyle yağmıştır Söze
Şiir tıpkı böyle ağmıştır kendine

Şiir
yükselir-bizden damlar ve buharlanır
yaşamın buharlandığı ve
damladığı gibi–yaşamın kendine

bin yıl su karam ot bekler
kan–bin yıl donar

bin yıl-
soy bilgisinin bezelyesiyle
tan parlak söker-
sapkın suyun taş üzre can sunduğu gibi
bin yıl ışıksız birikimin evren sesiyle
ışın-sel ufka yığılır-ufuk

tan da öyle parlak söker tan

Edebiyat ve Eleştiri, Mayıs,Haziran 2004