Perihan Baykal * Ay Düşü

ay
dolanıyor
bahçede
koklayarak gülleri
uzuyor, uzuyorum yollarına
sadağımda üç yeşil diken
bir dal akpelin
ay
aynı saksıda üç kök
üç renk sardunyanın kuytusuna
bırakıyor usulca başını
uyuyan uslu çocuk başını
bir uzak yaz fenerinden
ağı/l yüzünü yüzüme sedefin
bir gümüş fırtınada düşmüşüm ay!
gecede ılık bir özlem
-biraz savruk, biraz beyaz-
baştanbaşa dönen bir deniz
savuruyor simini yıldızların
ağzıma kösnül ağzıma
bembeyaz acıbadem
uyanıyorum bir düşü
ay, ay kollarımda.