Pelin Onay * Sızıltı

– yüzümden düşen bin parça, toplayabilirsiniz –

şimdi kim terk edecek
kimin ellerinde sıra
kimin dudakları susacak,
susatacak sevdaya?

– gülmeyin,
ayıp değil mi bir şair konuşurken ayrılığa?

tende köstekli saat
acı; sakız çiğneyen yosma
anlatacak bir hikâyem var elbet
ama kelimeler yasta

kim tutacak yalnızlığı diyorum
meyhane masalarında unutulan hüzün,
kanadı kırık haykırış,
alacakaranlıkta deliren aşk mı?

siz söyleyin
kim öpecek dilimi,
dilsiz gidişimi,
dilimi ısıran uzun soluklu gönderilmeleri?

hey garson, şimdi bir şarkı gerek bana
üstüm başım veda kiri
bir şarkıyla biraz kavuşmak gerek bana

yoksa,
kim sarılacak bu serseri yakarışa

– gülmeyin,
yazık değil mi bir şair düşerken ayrılığa?