gittiniz
yıkıldı dilimin köprüsü,
konuşamadım

elimi tuttuğunuz gecede kaldı aklım
sesinizden dökülen nağmeler,
gözlerimden aktı
şiir mi onarmıştı kırılan yüreklerimizi,
yoksa aşka tutkulu iki günahkâr mıydık?

gittiniz,
içinden çıkamadığım bir sessizlik düştü payıma

ıslandığımız yağmur
dibini gördüğümüz kadeh
kim bilir kaç intihar düştü yolumuza,
yürümeye devam ettik
siz mi yaşınızı almıştınız,
yoksa yaşam dolu olan ben miydim?

gittiniz,
devrik bir sızı kıvrıldı dudağıma

seviştiğimiz şarkılar doğum yaparken,
yatağında nöbet tutardık çıplak kavuşmaların
şimdiyse bilmiyorum
kahkahanız mı ısıtırdı içimi,
yoksa kollarınızda müjdelenen bahar mı?

gittiniz,
isimsiz bir şehir oldum haritanızda

merhaba sevgilim
hoşça kal yâlnızlık
daha kaç gece sürer bu heyecan diye,
düşünmeden sarıldım

nerdesiniz,
karanlıktan korktuğumu nasıl bilmezsiniz?

ama gittiniz,
ağır veda havası çaldı sokak ortasında