Oldu * Muzaffer Kale

Havaya ve güneşe
Emanet ettim
Bizim ordaki hayatı.

Milas?tan geldim
Bu yine oldu. Diyarbakır?da
Yıldız doğuyordu
Bozkırın kucağına.
Bir günlük güneş aldım
Yanıma. Belki içinizden
Gülümseyenler çıkabilir diye.

Siirt?ten geldim. İçinden
Lise geçiriyorlardı. Upuzun
Bir şarap akıyordu. İnsanın
Belirsiz geleceğine.
İzmir?den geldim. İçinden Milas geçiyordu. Diyarbakır
Buluyordu ufalanmış Siirt?i.
Eğildim suya,
Dağ mahallesindeki evde büyüdü gözlerim.

Milas?ta.
O Ev Nerde Şimdi
Aradın mı bulamazsın zaten
Doğduğun evden eser yok
Kulağımın dibinde
Damarları atardı kuyuların

Doğduğum evden eser yok
Vadiye bakardı kapısı
Bacasıyla oynardı rüzgarda
Karaağaçların ortancası

Canımız da sıkılmamıştı
Güneşi dinlemeye çıkmıştık.
Fısıltıları döküldü
Aramızda tozların.