1. Çocuğa Görelik İlkesi (İlgi Merkezi ve Bireysellik):
Öğretimin bütün etkinliklerinde; Çocuğun fizyolojik, psikolojik ve sos-yolojik (bedensel, ruhsal, toplumsal) özellikleri ile ilgi,ihtiyaç ve yetenekleri (bireysel farklılıkları) dikkate alınarak programların bu ilke doğrultusunda plânlanıp uygulanmasıdır.
? Öğrenci merkezli eğitim;
? Öğretmen öğrencilerine bildiklerini değil yaş ve sınıf seviyelerine göre alması gerekenleri vermelidir.

2. Bilinenden Bilinmeyene İlkesi:
Öğrencilerin hazır bulunuşluk düzeylerinin tespit edilmesi; Öğrenciye uygulanacak programın seviyesinin belirlenmesidir.
? İdeal ile gerçek arasındaki farkın belirlenmesi;
? Çocuğa ön testin uygulanması;
? Çocuğun mevcut bilgi, kazanım/davranış ve yaşantı biçiminden hareket edilmesi esasıdır.

3. Yakından Uzağa İlkesi:
Öğrenciye kazandırılacak kazanımlar/davranışlar içinde bulunduğu en yakın çevresinden (kendisi-ailesi-okulu) alınmalı.
? Çocuğun yaşantısı ile uyumlu olmalı;
? Zaman ve mekân bakımından düşünülmeli.

4. Somuttan Soyuta İlkesi:
Öğretilerin doğal olarak öğretilmesi gerekir. Dünyanın yuvarlaklığı, ay ve güneş tutulmaları, buharlaşma-kar-yağmur olayları ve bunun gibi benzer diğer öğretilerde bu ilke dikkate alınmalıdır.
? Öğretimde fırsat eğitimi yapılmalı, fırsatlar yakalanıp değerlendi-rilmelidir.
? Eğitim ortamında uygun araç, gereç ve materyallerin kullanılması ile tam öğrenmenin oluşması sağlanmalıdır.

5. Genelden Özele, Bütünlük (Tümden Gelme) İlkesi:
Öğrenciler bir bütün olarak görürüler, daha sonra bölüm, birim ve parçalarını, ayrıntılarının farkında olurlar. Akıl ve mantığın gerçek olarak kabul ettiği hüküm ve prensiplerden özel hüküm ve prensiplere ulaşılmalıdır.
? Önce sistemin bütünü verilmeli, ayrıntılara ve parçalara daha sonra yer verilmelidir.
? Öğretimde silsile yolu ile bütünden parçalara doğru gidilmelidir.

6. Kolaydan Zora İlkesi:
Öğretimde ilke olarak daha önceki bilgiler hatırlatılmalıdır. Basitleş-tirilmeli, öğrencide var olan kaygı ve endişelerin yok edilmesi gerekir.
? İyi bir geçiş (transfer) yapılabilmesi için öğrencinin ön bilgilerini hatırlaması sağlanmalıdır.
? Olumlu pekiştireçler verilmelidir.

7. Basitten Karmaşığa (Bütüne Gitme) İlkesi:
Daha önceden öğrendiği kazanımlar sayesinde bütünü oluşturabilme-lidir. Ayrı ayrı parçalardan, olay ve kazanımlardan bütüne ulaşarak hükümler çıkarabilmelidir. Sistemin tümü en son görülmeli.
? Öğrencinin hazır bulunuşluk düzeyi esas alınmalıdır.
? Makul ve mantıklı düşünüp karar verebilmelidir.

8. İş, İlkesi (Daha Çok Duyu Organlarına Hitap Etmesi):
Öğrenme süreci içerisinde, plânlanmış ve düzenlenmiş yaşantılar saye-sinde öğrencide görülmesi beklenen bilgi, beceri ve tutumların kazandırılma-sında, yapılandırmacı olarak; yaparak, yaşayarak, bizzat o havayı teneffüs ederek daha çok duyu organlarıyla algılayıp kazandırılmasıdır.
? Beş duyu organının öğrenmeye olan etkileri dikkate alınmalıdır.
Görme Duyusu % 83,00
İşitme Duyusu % 11,00
Koklama Duyusu % 03,50
Dokunma Duyusu % 01,50
Tatma Duyusu % 01,00
? ?Duyarsam unuturum, görürsem hatırlarım, yaparsam bilirim? atasözü bu ilkeyi hatırlatmaktadır.
? Öğrencilere edindiklerini her fırsatta uygulama imkânı sağlanmalı.
? Öğrencilerin eserleri sergilenmeli.
? Yapılanlar öğrencilerin fiziksel, zihinsel gücünün üzerinde olma-malıdır.
? Yapılanlar ahlâki değerleri ve estetik duyguları köreltmemeli, aksine geliştirip düzenlemeli.
? Bireysel özelliklerine uygun iyi bir yöneltme yapabilme becerisine sahip olmalıdır.
? Bireylerin topluma uyarlı ve duyarlı olabilmeleri sağlanmalı.

9. Tasarrufluk (Ekonomiklik) İlkesi:
Öğretim etkinliklerinin daha az zaman, daha az iş gücü, daha az mali-yetle sağlanması.
? Zamanla eldeki tüm fırsat, birikim ve imkânların tükenebileceği;
? Mevcutlar en iyi biçimde değerlendirilebilmeli.
? Yapılacak etkinlik ve çalışmalar öğrencilerle plânlanmalıdır.
? Öğrencinin ders ve etkinliklerden arta kalan boş zamanlarını kültürel etkinliklerde kullanması sağlanmalı.
10. Toplum İhtiyaçları İlkesi:
Farklı toplumların farklı ihtiyaçlarının olduğu ilkesidir. Hayatlarını sürdürebilmeleri için kullanacakları tüm eşya ve araçların farklı olduğu unutul-mamalıdır.İhtiyaçlar hiyerarşisi çerçevesi önemli bir yer tutar.
? Toplumların karakteristik yaşam özellikleri dikkate alınmalıdır.

11. Çevreye Uygunluk (Görelik) İlkesi:
İnsan, birey doğal olarak doğup büyüdüğü ortamda yaşamını sürdü-rür. (Çoğunluk,ilke,genellikle) Bu sebeple yaşadığı ortamda sağlıklı hayat sürdürebilmesi için o yörenin iklim,coğrafi ve de diğer özellikleri ile toplumun ihtiyaçları dikkate alınarak yetiştirilmeleri esastır.
? Çevre koşulları, çevreye uyumluluk göstermeli, göreceli olmalı.
? Yöreye göre olmalı.

12. Hayatilik İlkesi:
Okulun en önemli görevleri öğrencilerini hayata ve bir üst öğrenime hazırlamaktır.
? Öğrencilere kazandırılan amaç, davranış/kazanımların hayatta ve bir üst öğrenimde kullanabilecekleri hayati değerler olmalıdır.

13. Güncellik (Aktüalite) İlkesi:
Öğrencilere verilecek tüm bilgi ve kazanımların gelecekte gerekli olan-lardan seçilmelidir. Eskimiş, hükmü kalmamış kullanmayacağı bilgiler verilme-meli. İçinde bulunduğumuz çağın çocukların çağı olduğu unutulmamalıdır.
? Çağın yaşam gereği olarak teknolojik araç, alet ve mekanizmaları gereği gibi kullanabilme becerilerine sahip olmalı.
? Çocukların çağın teknolojik gelişmelerine daha çabuk uyum gösterdikleri hatırdan çıkarılmamalı.

14. Açıklık (Ayanilik) İlkesi:
Öğrencilere uygulanacak programın açık, net ve anlaşılır olması gere-kir.Öğrenme sırasında umulmadık sorunlarla karşılaşılmamalı.
? Etkinlik başladığında kavram karmaşası yaşanmamalı;
? Yapılan plânın ya da plânlanan etkinliğin bir başka öğretici tara-fından da rahatlıkla uygulanabilmesi gerekir.

15. Türk Millî Eğitim Sistemine Uygunluk İlkesi:
Bu ülkenin vatandaşı olup eğitim alıp, öğrenim gören her Türk vatan-daşı bu ülkenin yasalarının savunucusu ve de uygulayıcısıdır.
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası?nda ifadesini bulan;Türk Millî Eğitim Sistemine uygun; Topluma duyarlı ve uyarlı vatandaş yetiştirilmesi esastır.