ne güzel ölüyorum… yani alenen işliyorum bu suçu
“mermerin göğüslerini” emiyorum
serkeş kelimeler damlıyor hayalime
ama rüzgâra bırakıyorum”an”ı
allahça bir gülümseme
şeytani hınzırlık
el de var (peçesi yırtılmış ışığın)
hüzün de
râm…
harcı dökülüyor sezgilerin
toynak tripler atıyor lûgatıma ateşin tayları
oysa ölüyorum, sadece bir”an”ım var
yetiniyor bu tutkuyla benden habersiz otlar
nü
ve
ritüel
“an” renksiz duygularıdır gözyaşlarının