Bir gün iki kurbağa süt dolu bir küpün içine düşmüşler.
Kurbağalar atlamış,zıplamış, çırpınıp durmuşlar.
Ama nafile…
Küpün içi sırlı, kaygan olduğu için bir türlü içine atlayamamışlar.
Kurbağalardan biri dayanamayarak “buradan kurtuluş yok” diye düşünmüş ve kendini salıverip sütün içinde boğulmuş.
Öbür kurbağa ise azmini yitirmeyerek “Direnmeye devam etmeliyim, zıplayayım belki gelip kurtaran olur” diye düşünmüş ve başlamış sıçrayıp debelenmeye ve de bağırmaya…
Uzun süre uğraşıp didinip durmuş, bakmış ki kimse gelmiyor; tam azmini, umudunu yitiriyormuş ki, içinde zıpladığı süt, çalkalanmadan dolayı kaymak bağlamış.
Direnen kurbağa da kaymağın üzerinde kalıp batmaktan kurtulmuş ve sıçrayıp dışarı atlayıvermiş.