Yarın tüm ülkede ilk ve ortaöğretim kurumlarında okuyan öğrencilerimiz yarıyıl bilgi ve becerilerinin ölçüldüğü karnelerini alacaklar. Öğrencilerin bir kısmı sevinçli, bir kısmı da üzgün olacaklar. Şimdi artık notlar karne alımından günler önce bilgisayarlardan okul ve öğrenci şifrelerinden öğrenilebiliyor. Geçmiş yıllarda olduğu gibi karne almanın mutluluğunu yaşamayan öğrenci kuşağı başladı.
Son birkaç gündür eğitim konularıyla ilgili ilgisiz köşe yazarlarının birbirine benzer klasik yazılarını hep birlikte okuyoruz. ? karnesi başarısız öğrencilere kötü davranmayın, karnelerini anlayışla karşılayın, hoşgörülü davranın?? Peki, karnelerle birlikte kendimizi de sorguluyor muyuz? Karne neyin göstergesidir. Hepsi çok iyiyse bu öğrenci başarılı mıdır? Tersine hepsi kötüyse başarısız mıdır? Genel bir bakış açısıyla başarı ve başarısızlığın ölçüsü karne midir?
Anne babalar karnede kendilerini görebiliyorlar mı? Öğrencilerin okul başarılarında veya başarısızlıklarında anne babaların payı var mıdır? Yalnız karne notları değil, davranış notlarının neresindeler acaba? Sigara ve içki konusunda çocuklarına örnek olabiliyorlar mı? Çocuklarına zaman ayırma ve ilgilenme konusunda içleri rahat mı? Her gün ? saçma televizyon program ve dizilerine ayırdıkları zamanın onda birini çocuklarına ayırabiliyorlar mı? Günlük ortalama çocuklarına ayırdıkları zaman ne kadardır? Her öğretim yılı senede birkaç kez yapılan veli toplantılarına katılım sağılıyorlar mı? Anne babalar çocuklarının eğitiminden karnesinden ne beklemektedirler. Komşusunun, arkadaşının çocuğundan önde olmasını mı? İyi yetişmiş öğrenci olmasını mı? Okuryazar olmalarını mı? Daha geniş açıdan bakalım. Veliler, öğretmenler yöneticiler, toplum okuryazar mıdır? Hayat boyunca alınan karneler okuryazarlığın ölçüsü mü?
BM Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü?nün (UNESCO) yayımladığı, ?Herkes için Eğitim 2009? raporunda Ortadoğu ve Doğu Avrupa bölgesindeki 8 milyon yetişkinin okuma yazma bilmediği ve bu sayının dörtte üçünün Türkiye?de bulunduğu belirtildi. Uluslararası Değerlendirme Programı (PISA ) verilerinin de yer aldığı raporda, Türkiye?deki öğrencilerin yaklaşık yüzde 50?sinin bilim alanında en düşük not olan 1 veya 1?in altında aldığı, bu sıralamada Türkiye?nin Romanya ve Karadağ gibi ülkelerin yanında yer aldığı belirlendi. Şimdi alınan karneler, gösterilen tepkiler bu gerçeği değiştirebiliyor mu?
Biraz daha eğiri oturup doğru konuşmakta yarar var. Karneler neyin göstergesidir. Karneler ancak bizim çağdaş, demokrat, kişilikli, yaratıcı, girişimci, okuryazar, akıllı daha doğrusu insan olmamıza yararsa bir anlam taşır. Karneler Uluslararası başarı sağlarsa anlam taşır.
***** ***** ****** ****** ****** ***** ******
Baba, ortaokul üçüncü sınıfa giden oğlunun elinde karneyle salona girdiğini görür. “Allah allah, dönem ne çabuk bitmiş…” diye düşünür ve oğluna seslenir:
-“Getir bakayım şu karneyi!”
-“Al baba…”
Adam karneye bir bakar ki, beden eğitimi ve resim dışındaki tüm dersler zayıf.
-“Bir dediğini iki etmiyoruz, bilgisayar dedin, bilgisayar aldık, İngilizce kursu dedin İngilizce kursuna gönderdik, gitar kursu, müzik aletleri, ne istersen yapıyoruz. Kız arkadaş uğruna harcadığın çiçek parasının haddi hesabı yok. Ne bu notların hali, rezil şey!”
-“Baba… O benim karnem değil ki, senin kitaplarını karıştırıyordum, birinin arasında karnelerinden birini bulmuştum…”