Seni sevişim gibi dağılıyorum boşluğa
yeryüzüyle gökyüzü arasında
sıkışan biri olarak başlıyorum
bu acele hayata.

'geldiğin yerleri seviyorum en çok'
gövdem, yalnızlayan uçurum,
şehrin köyü terk ettiği yer…

Bir çıkmaz sokak devlet burada

Kuşlar ürküyor acım büyüdükçe
Gelmeyen gitmeyen mektuplara ağlıyorum,
bir yaralı güvercin in korkunç yaralarına
Ağzını, diyorum kurtar yalnızlığımı

kör zamanı;
akrep yelkovanı öldürüyor, yel kovan!…
Bu acele hayatı
sancılı birİ olarak bitiriyorum
gökyüzüyle yeryüzü arasında.

Boşluğu unutuşum gibi dağılıyorum sana

Varlık, Mart 2006