davullar, davlumbazlar, kurnazlar, cellatlar
ciğerlerimizi kavuran bir tat var yazda
susuzluğun heceleriyle yıkanan uykular
kanar iplik kırmızı rüyalara kanmaz da

derin alfabelerle eğitiyorum uzayan yerlerimi
duvara çarpma hızıyla edinilen yüz
yüzlerce düzlükte sınıyor ezberlerimi
gülümsüyor el yordamıyla bulduğum güz

sıkıntıyla kurgulanmış kentleri saysam
tebeşir hevesler aşırsam kuytu çarşılardan
yüzsüzlüğümü güzel yüzüne dayasam
kırılsam da sen beni yaza yapıştırsan

güneş sızıntıları toplasam gecelerden
tenim çolak ellerine çorak yorum
daha ne kadar beslenilebilir ki eski defterlerden
eksilenin hakkını da öter borum

çıldırdığım yerde duruyorum
durdukça çıldırıyorum