AKSAKAL'CA
25.04.2013 / 00:00
Her insan bir kitaptır, der bir düşünür. Geçenlerde yaşı çok küçük, düşünceleri kitaba sığmayacak kadar çok güzel olan bir oğul tanıdım.
Kendisi on yedi yaşında on birinci sınıf öğrencisi. Mersin?de oturuyor.
Onu kitaplaştıran, düşüncelerini, duygularını dizelere dökmesi. Şiire müthiş tutkun. Şiire tutkunluğunu ?Varlık?, ?Güney? , ?Berfin Bahar?, ?Evrensel? gibi dergilerde giderirken: ?Yitik Düşlerin Ardından? kitabı 2009, 2013?de de ?Sesim Boğuluyor Denizlerde? yayınlandı.
Dev yürekli Cihan Barış, 2010 yılında, Bulgaristan?da düzenlenen: ?Balkan Ülkeleri Genç şairler Festivali?ne Türkiye?yi temsilen katıldı.
?Her güzel şey insanın konusudur, insansa hayatın ve şiirin? diyen Cihan Barış, Hedef Koleji?nin konuğu olarak okuldaydı. Her zaman okuldaki etkinlikleri bana duyuran Birsen Kırbaş, Barış?ı da dinlemem için okula davet ettiğinde, tüm yoğun işlerimi bırakarak okula koşarcasına gittim. İyi ki gitmişim, Cihan Barış?ı tanıyınca tüm yorgunluklarım gitti diyebilirim. Genç şairimiz, öğrencilerle söyleşi yaparken, aman Tanrım dudaklarından dökülen sözcükleri duydukça, umuduma umutlar ulandı. Düşleri toplumcu ve gerçekçiydi. Şiirleriyle insan olma bilinciyle akıp gidiyor. Yazdığı kitapların sayfaları arasında dolaşırken, onun yazdıklarını paylaşıyor insanoğlu.
Barış gibi oluyorum zamanı geriye sarınca da:
Yaşananlar yaşanmıştır
Artık yaşlanmıştır sis, duman
Artık bir boran, bir kar kaybolur
Bu ayaz durakta
Herkesin bavulu kendine
Herkesin göçü kendine yakışır.
Barış?ın yaşam öyküsünü okuduğumda , bir duraksadım. Yaşıtları sokaklarda top peşinde koşarken, o şiir ve yazı yazıyor, ayrıca Radyo Metropel?de program yaparken derslerinde de çok başarılı. Başarılı olmasında yürek paylaşımı olsa gerek.
Şiirlerini okurken hayatı sorguluyor. Yakın tarihe de tanıklık ediyor: ?On Yediyi Yaşadım Düşlerimde? diyerek Erdal Eren için dizeleriyle yol alıyor:
Kıpkızıl dalgalarla uyandım
Baktım kan kokuyor her yan
Her yan barbarlık yurdu
Açtım gözlerimi
Ve yüreğimi
Koştum
Boğuştum
Büyüdüm
Aydınlığa süzülerek
-ben bir çocuğum ey aydınlık
Işığınla on yediye süzül.
Saçlarım kapkara
İnsanlık kapkara
Koştum
Boğuştum
Ve barbarın ?dar? bir ?ağacına? savruldum
Vuruldum kaldım
?
Şiiri okuyamıyorum. Boğazım düğüm düğüm oluyor. On yedi yaşındaki Barış, yaşıtının asılmasına dizelerle feryat ediyor. Birden karşıma başka dizeler çıkıyor, Cihan Barış?ın kalbi dinamit gibi olmuş:
Kalbim dinamit gibi
Volkan gibi
Ellerim bağlıymış
Öyle diyorlar
Konuşmak yasak, yazı tutukluymuş
?
Yolculuğunu sürdürüyor genç oğul. Yollarda marşlar söylüyor:
?Gözleriyle güneşe tırmanan/ Yaslı anaların/ Yoksul babaların ve öksüz çocukların marşını.
Abidin yağmur?un deyişiyle:
?Her Çocuğun Yüreğinde Saklı Bir Akarsu Vardır.?Barış yüreğinde sakladığı akarsuyu gün yüzüne çıkarıp gümbür gümbür akıyor, akacak da.
Barış?ın şiirlerini okudukça onun kendi yolunu bulmuş şair olduğunu da gördüm. Dileğim kendisinin dediği gibi:
?Sadece şiirlerimin en doğru şekilde, sansürlenmeden daha çok insana ulaşması bana yeter, Bu dünyada yüreğini paylaşacağın insanlar varsa sen mutlusun demektir.?
Barış yolun uzun.Yüreğini paylaşacağın insanlarla hedeflediğin yolda yürürken, sana başarılar diliyorum.