Keskimin işi değil Kayalardaki bu izler Yel ve yağmur Birleşip kuzeyle kazıdı İmzasını ve deniz Ekledi elinden geldiğince. Her sabah Aynada gördüğüm bu Kaya da taşıyor Aynı izleri aynı Elden çıkma. Yarı yola bile gelmeden Bırakacağım Evimin altında Denize geçit vermeyen Yalıyarı. Aynı zamanda Başlamadık…

Burada bu yabancı ülkede İş günü iş saati Başıboşluğun tadını çıkartıyorsun Yavaş yavaş güze geçen Bol ağaçlı bir parkta Senin yaşında üç dört adam 'Petanque' oynuyor küçük bir açıklıkta Güllelerin kuru toprağa düşüşü –Gelip geçti yağmurlar Güz sayılmaz belki Yarılasa da kasım bu enlemde– Yada…

Bir kum midyesininİki kavkısı var elindeBirbirini tutmayanBirbirine oturmayanKahverengi beyaz sarmallıBir çakılKırığındaYeşil bir iz kalmış bir yosundanTuzla güneşle ağarmışBir dal parçasıKim bilir hangi ormandan hangi ağaçtanKaç yıl öncesinin selindenTiran Denizi?nin kıyısından getirmiştinBu andaçlarıAndaç olsun diye toplamamıştınUykusuz yalnız geçenBir gecenin sonundaYürürken kıyıdaBir edim olsun diyeO durgun yaşamındaBütün…

ilk değil bu yağmur birden kışa döndürüveren haziranı hazırlık yapmakta işte seni coşkulara boğan o en kısa geceye Düşünmüyorsun bile o upuzun günün kışın kapısını araladığını uyarmaktayken seni bu yağmur böyle Kim bilir başka bir uzun gece ne imler seriyor önüne ne fırtınalar hiç farkında…

Kış konuşmaya başlayınca Susuyor su bile Boşalıyor dalların arası Yüzlerimizden mi yansıyor Her geçen gün geç ağaran Gökyüzüne bu grilik Gün batımlarının yangını Isıtamıyor avuçlarımızı El ele tutuştuğumuzda Beklemek gerek her neyse beklenecek Uykusunun başında duran Bir kedirun dinginliğiyle Etken; Temmuz-Ağustos-Eylül 2005

Bir gün binip içine uzak denizlere açılacaktı şu tavandan sarkan gizli bir rüzgarla, denizsiz, sallanıp duran üç direkli yelkenliyle Niye çıktın ki önüne şimdi tavan arasında arması kırık bordası çatlak boyası dökük Bir de düşe bakıyor nereden bilebilirdi içindeki bozkır böylesine genişleyecek kurutup bırakacak onu….

Dağdan indi bu sis bembeyaz kapattı ağır ağır yukarı mahallenin damlarını doluştu sokaklarına aşağı mahallenin Şimdi geziniyor limanın üstünde sokuluyor mendireğe Birazdan yitecek kasaba yitecek dünya sokul bana. (Kitap-lık / Sayı: 79)

Nereye kadar giderim Durduğum yerde Hep o soru var Sevişmemde Yediğim yemekte Bir mektubun altına Attığım imzada Yıllar önce yaşanacak olandı Bugüne ertelenen Bugünden yarına Ertelemeye devam ettiğim Çatışmalar yaşamın kısa tanımı Oysa Durgunluk gelir Fırtınadan önce. Kaynak: Güven Turan – Sevda Yorumları – Şiir…

İçimdeki derinlik, Engelliyor yaklaşmayı başkalarına Hep uzaktan konuşuyorum Benim başımı döndürenden Neye borçluyum ürkmeyişini Geçtiğin ya da takılıp kaldığın Sevgilere mi Yoksa seni de derinleştiren Bilinmezliğine mi içinin Yalnızlığı keşfetmiştik Konuştuğumuzda Birbirine doluyor İki uçurum Kaynak: Ataol Behramoğlu – Son Yüzyıl Büyük Türk Şiiri Antolojisi…

Doğdun buradaburada bulutlarıngeçişini gözledinburadaatmacan oldukedinpavurya avladınyosunlarda kaydınıslandınyunus olduğunu öğrendintifrin balığınınsokak savaşlarına katıldınmahallende erik çaldın kendibahçendenHer şey oturuyor yerli yerinezambak kokusuhamsi sisiNergizli YazıAcı SuhepsiBir tek o kızbeyzi yüzlü ak tenliperçemi gözüne girengül yaprağı dudaklıo kızhâlâ âşıksınHamidiye Yokuşu?nunbaşındakör çeşmenin taşınaoturmuşbekliyorsun. (Görülen Kentler?den)

Telaş içindebinilenağır ağır inilen karantina sarısı birgar Tozlu birhemzemin geçit Cer atölyesiraylardan bir rüzgârgülü Böyle yaşadın bu kenti yıllar yılı İçinde ilk kaldığın geceve günleri ağır bir ameliyatınizleri gibi taşıdın Bir sabahçok erken bir saattebir nisan sabahıKampüs?ün Japon Bahçesi?ndebaşını göğe kaldırdınbir kartalın döne döne yükseldiğinigördünpençeleri…

I Bir köşesinden tutulmuş gibi yarı gecedekopuk bir damar gibi vuruyor,yalnızlığın, denizsizliğin, taş çağının yarası.Savruk bir uykunun sarmaş dolaş yaşamasıdır, eski, inik, bir davul gibi gürültülü.Gidelim yeniden yaşamaya başlayınca:Deniz yeniden yaşamaya başlayınca kıyılarda;kıyıda bağlanınca sis düdüklerine, sis: Yolculuk en doğal olandır.Oysa denizlerdir en yakın kavgalara,kaçılmadan…

2 Aralık 1943 tarihinde Gerze (Sinop)'de doğdu. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümü'nde öğrenim gördü. İngilizce okutmanlık, metin yazarlığı, reklamcılık, yayın yönetmenliği yaptı.

Kaç kez vurulmuştu;Yanılamazdı:Öldürmektir Aşk.Onun için eliniTabancasına attığındaBilmiyordu böyle biteceğiniBu vukuatın:Hâlâ yüreğini yokluyorDuruşmasında.

Şafağı arkama alıyorum.Gece bitincebitiyor şehrin uyanıklığı da.bir karabasana dalıyor,kirli işlerle uğraşıyor,unutuyor sevişmeyi.Yorgunluk çökünce üstüneıssızlıktan,geceyi beklemeye başlıyor yenidenparçalayan,sınırlandırandört sudanbirinin yanına atarak kendini.Şahidiyim. İzliyorum.İtiyor beni,yanıma sokuldukça.Gün bulaşmış üstüme, çıkmıyor.

Ne zaman çocukluğumu düşünsemBir incir ağacının gölgesi düşerÜzerine kör bir kuyunun; Başında,İnilir çıkılmaz birKaranlık? Ve yazlar tarihleriniDizler üzerine yazar;Kışlar karabasanlara. Zaman emekleyerek geçerDevedikenleri, ısırganlar,Çobanpüskülü çalılarından. Çoğulluğa dolar yalnızlık Geceleri. Ev hastalıklı sığınak, Okul hırçın Boyun eğmedir: Ağır lale, bukağı? Günlük tutmaya başlayınca Biter çocukluğum da….