Gülelrken Yüzün * Gülten Akın

Gülerken yüzünDem çeken bir güvercinin sesiniİçin için büyüyen çimenleriBaharda lunaparkı, bayramyeriniVe alışkanlıklar dışında her şeyi Gülerken yüzünAşıyor geçmişin acılarınıKendini yarına değiştiriyor Gülerken yüzünSanki çarmıhını kırmışsınSenin ve ardından geleceklerinAylası alnına düşmüş geceninOturmuş ağlıyor kendisi Bunu öyle candan öyle yürektenÖyle bir tutkuyla istiyorum kiAklımda hep öyle kalmalısın

Bir Güneydoğu Ağıdı * Gülten Akın

İlk bu sabahİlk bu sabah göğü görmedimİlk bu sabah kaysı çiçekleriniHüzün ilk kez konuk gibi gelmediEfendim, ev sahabım Karacamı suya indiremedimŞahanım uçurdum döndüremedimDağlar Enikli kapılar kitlendiTaş avlular sustu, ben sustumİlk kez bekledim ölümüDostu bekler gibi bekledimDağlar Benim acım acıların beyidirCanıma bir doru kısrakla gelirÖfkeyi sabırda…

Alar Ho * Gülten Akın

Haddeden geçirip altınıİpek teline sararlarKalptan olurAltın yaldızı vururlarAk gümüş üstüne ince elleriBarışta ağıtlar gibi yumuşakÇağ gelir kavga kurulurSilahı sim kemerindeAl kanat küheylan olur Demen beylere beylereAlar ho Romalı Dakyustan bu yanaKaç hayın kaç zalım görmüştürKaç kıya kaç yıkım görmüştürÇekilir sabır mağarasınaYedi uyurlardan olur Demen beylere…

Ağıt * Gülten Akın

İlk bu sabahİlk bu sabah göğü görmedimİlk bu sabah kayısı çiçekleriniHüzün ilk kez konuk gibi gelmediEfendim, ev sahabımKaracamı suya indiremedimŞahanım uçurdum döndüremedimDağlarEnikli kapılar kitlendiTaş avlular sustuİlk kez bekledim ölümüDostu bekler gibi bekledimDağlar Benim acım acıların beyidirCanıma bir doru kısrakla gelirÖfkeyi sabırda eritirUmut yerSuyunu gözümden içer…

Telezaman * Gülten Akın

Deniz uzaklaşıyor gitgideUfuk çekiliyorKumsal genişliyorKısalıyor adımlarımızsa Kumlar mı?Makina ölüleri, füze artıkları, sakat uydularlaBarbar medya, gazeteler, zor söylemleriBilimsiz karmaşaYaz oysaEn güzel orda yazlardı Kabuklaşabilir akrep kendi hızındaYılanların derileri demirdenDüşlerimiz kırılıp ufalanıpGelincikler soluyor dokunmadanDeniz uzaklaşıyor Deniz uzaklaşıyor gitgideUçurumlar akan ırmak o deliYok şimdiYalnızlığın dmarını besliyorKirli yoğun kandırılmış…

Oyun * Gülten Akın

Bazı adamların aşkBazı kadınları sokaklardanÇekip alması karanlığa Bazı kadınların aşkÜşüyen burnunun kulağınınParmak ucunun gözkapağınıÖpüle hohlana ısıtılması Bazı adamların kadınlarınAşk yürüne yürüne yıpranmışAyakkabısının havasındanGünde yaşamasından kurtulması Ama dışarda bir izmaritBir deniz bir ağ bir sandalBir akşamüstü seyredilecek Ama dışarda geçilecekBir köprü elinden tutulacakBir çocuk tutup sallanacakBir…

Eller İlahisi * Gülten Akın

Ellerini görsem oğlumunUzun esmer parmaklı elleriniOnları özlüyorumÜç yaşına yağan kardaKızarmış, ısıttım öpe hohlayaOzanda el-ücra çağrışımı yapanAlucra kışlarıBir elim elinde sabahadekÖteki yorganının üstündeÜşümezdi artık örttüm sardım ya Görsem ellerini oğlumunArdında bağlı durmasaKalmasa Alucra sisler içindeGevaşa kurtlar inmeseCano kızak yap oğlumaUçar gider göle doğru Çığ düşer, Artosa…

Ayvaz Ağıdı * Gülten Akın

Basmış da gölgesi çökmüş de sisiŞu karşıki dağlar Köroğlu dağıKesti ışığını Bolunu beyiİki kaşın arasına ay düştü Su yürümeyince, dağ uçmayıncaSevdiğn Şirini sarabilmezdinOyun oynar gibi ölüme gittinGencidin tezidin sıra bilmezdinBiridin peşine bir alay düştü Palazıdın şahin gibi konmasıDostları ardına varır sanmasıYol olmuştur en yiğidin yanmasıBu…

* Gülten Akın Yaşam Öyküsü

23 Ocak 1933'te Yozgat'ta doğdu.Ankara Ü. Hukuk Fakültesi'ni bitirdi. Eşinin kaymakamlığı nedeniyle bulunduğu Gevaş, Alucra, Gerze, Saray ve Kahramanmaraş'ta vekil öğretmenlik yaptı. Türk Dil Kurumu'nda çalıştı.Şiirleri Hisar, Türk Dili, Mülkiye, Varlık ve daha birçok dergide yayımlandı. İlk kitabı Rüzgâr Saati'yle 1955 Varlık Şiir Ödülü'nü; Sığda…

Oğlunu Soran Kadının Şiiri * Gülten Akın

İsayı çarmıha gerdilerdisonra Platus ellerini yıkadı-ellerini yıkadın yıkamıştınbitmiş aşağıdaki genç adama aitbütün işlerkameralar beyanatlar basın bültenleriişkence yoğun sürdüydü o askıyı kuran, o akımı verenelbet sen değildinsen yalnız gözlerini kapadınellerini yıkadın sensonra bana uzattın biraz sıkıntıylaünvanın büyüdü kutlandın ödüllendin her şey sorulduydu, herkes şunu sustu:sonra o…

Çağrı * Gülten Akın

Evler büyük dedikçe büyük Ben insanların en garibi Uzağı ilk defa kavradım Görür yahut dokunur gibi Eski bir saçakta kuşlarla Yele yağmura karşı oturdum İç içe daireler çiziyor İçine adımı yazıyorum Gün uzun türküsünü bitirdi Karlı dallara yürüdü karanlık Yalnızlık çekilmez bu vakit Delirdi denizde…

Balina * Gülten Akın

Göğü gördüm imkâna tutuldum düşü sevdimdalıp çıkmalarım “orda bir şey”e dönüktükaç kez bir şey, başka bir şeysıçradım hem yittimhem belirlendimderin durdum, teknenin altına girdimsarstımsarsıldım vuruşun gitgide usta vuruşuydusustum düşe düştümsenin mi kan, yaralarımdan mıhey kaptanne balinayım ben şimdi inadı içinde ne senin mavi balinan

Ayrıntılar İlahisi * Gülten Akın

Ben neyi kimden aldım, nerden aldımher şeyi bir yerden aldımyorgunum yorganım uzakta dışardasabrımı bolca verdiler içerden aldım sözler gelip geçsin diyedir, öfke sen bekleörselendim ağrıdın oyuldun, henüz değil ölümten beklebağırmalıyım, çığlığım kıştan ilkyaza değmeliA yasak, hayır korkulu, evetten usandım Mecnun masaldan atılmış -tele şov-milyonla kopyeye…

Eski Nine * Gülten Akın

Ölümün ve göçün dokunmadığı tek nesnevar mıdırölüm yok eder göç değiştirirkendisi kalamaz kimsesarp ve suskun ninelerden başkaonlar kimi zaman sırtlarındakimi zaman sımsıkı kucakhâlâ evin bebelerini avutmada kimse kendi gibi kalmamıştıro seven sevilen amcadöner bir gün apansız, bırakılan kenteherkesin doğduğu evi haraç mezataçmıştır izinsiz eski sandığıartık…

Biriken * Gülten Akın

Her şey birikir Sözler düşünceler ve nesneler biçiminde Her şey birikir Duru sular ters yazılar emek ve gözyaşı Akıyor sanılan kuruyor sanılan Haklar haklılıklar, ölüm zulumlar Uçuyor sanılan her şey birikir Deney birikir Bizcil sen de Kuş mu sandın yalanı yanlışı Taksan kanatlanır mı? Yediğin…

Aşk * Gülten Akın

Sıfırda insancıl yaşamamız başladıSıfırda koptun kayboldun aradıkSessiz ya da rüzgarlı kıyılardanSana seslendik kör kuyu Yokluğun orda çiçeklerdeDünya seninle de sensiz de aydınlıkBaşka tutkularımız var beraber yalnızYokluğun orda yaşamamızda Varlığın orda, yoksa gecelerimiz bizimdiEllerimizi bir yere koymayı bilirdikAğlamayı bilmezdik kendimizi öldürmeyiVarlığın orda yaşamamızda

Güz * Gülten Akın

“Güz geldi. Gözlerim karmakarışık. Körüm ben Güz geldi. Bunu saçlarımın döküldüğünden. derler ki yaylada doğmuşum, denizin ardında iniştir, yokuştur, geçer dizlerimden.” Gazel düştü Derelere ay Yarim Kavga bitti. silahını duvara as başladı Ocağın krallığı, Ormana git baltanı al köşeden, Çocuklarımızı öp. “Uçurtma salıvermiş göğe aşağıdakiler,…

İlkyaz * Gülten Akın

Ah, kimselerin vakti yokDurup ince şeyleri anlamaya Kalın fırçalarını kullanarak geçiyorlarEvler çocuklar mezarlar çizerek dünyayaYitenler olduğu görülüyor bir türküyü açtılar mıBakıp kapatıyorlarGeceye giriyor türküler ve ince şeyler “Memelerinde biraz irin, biraz balık ve biraz gözyaşıBir dev oluyorsun deniz deniz denizsisin dere ağızlarından sokulup akşamlarıFındıklarımızı basıyorNeyleriz…

Çay * Gülten Akın

Bülbüllerin, kızaran çileklerin sesi bana doğru uzanmış elindeki açık sabah çayı kışkırtılan gönenç suçlu gibi yaşamaya alıştık biz oysa onu nereye nereye saklamalı yıllarca sımsıkı kapattığı kapattığımız ruhlarımız (ilk mi) birbirine değdi düzleşe düzleşe yitti deniz düşteydik, teknelerin sesi balıkçılar olmasa dağlar eflatun ve kara…