Uzaktı dön yakındı dön çevreydi dönYasaktı yasaydı töreydi dönİçinde dışında yanında değilimİçim ayıp dışım geçim sol yanım sevgiBu nasıl yaşamaydı dön Onlarsız olmazdı, taşımam gerekti, kullanmam gerekti Tutsak ve kibirli -ne gülünç- Gözleri gittikçe iri gittikçe çekilmezİçimde gittikçe bunaltı gittikçe bunaltıGittim geldim kara saçlarımı öylece…

Kış geldi. Ocağı yaktık ay Yarim ceviz yaprak döktü. dere bulanık savuşturdum kara atlı ölümü Pancar bastık tencereye suyunan “Üfle. durma doluştuk. kirliyiz. kötüyüz üfle. ne kadar Cehennem olsa o kadar iyidir üfle. Tanrı bıçağa mı benzer girebiye mi? üfle kör ağzıyla. bir ağzı keskindir”…

Bir çağ ki öyle en olmıyacağıKuşatır yasaklar üstünü örterSusuz bir tavşansın dolanırsınSuya değerken ayakların Masalsın korkunçsun, eskisin masalsınÖrtük odaların iç içe odalarınÜşür senden uzakta senin yanında korkarTay bacaklı, sıpa gözlü bir kadın Pis ya vurmak, incitmek kötü ya-Gülünç ya öyle bulmadığı bazılarının-Kaygısız yaşamanın ormanlarındaSen avcı…

Bizim erkeklerimiz Dört mevsim bahar gibidir Sevişirken yeniden doğar gibidir Al atla savaşa girer gibidir Güzel olur çocuklarımız Çokturlar, çabuk boylanırlar Bir aylıkken güler, ikisinde türküye dururlar Beşinde sığırtmaç, yedisinde sevdalıdırlar On birinde düğüne ve rakıya ve mavzere Olursa kır, olmazsa doru. Yirmisinde, dokusu bir…

Tomurcuk patlarken dağıttığı ışığı Tay büyürken dağıttığı ışığı Gülü gül diye sevmeyi Çok var dostum gibi özledim Güz geldi geçti Sarı yaprak kuru dal derlendi Sırtını ağaca verdi bahçıvan Oturdu kendine tütün sardı İnce sular yatağını buldu Gök duruldu Ben güzü görmedim Göğü görmedim Dalı…

Sokağı beğendim mi bir bakıp penceredenÇıkıp gitmek olmalı özelliğim bu benimSenin durman, küçük sevinçleri yaşadığımızınEy yağmur, ey sevdiğim Durgunsa kahvelerin masalarında havaKuşsuz kalmışsa ağzım gözlerim gülmemektenDostumdan, gökyüzüne sürmeye kuş isterim Uzaktan en uygun ballı yemişleriyleTutup ötmeye ceylan, barınmaya kulübeKüçük şeyler ormanına bir güven bir güvenBöyle…

Yorgun savaşçılarız, yengiler eskitti biziUtanırız tadına varmaktan içkilerimizinBiri bütün güneşleri toplar, vermeye bekletirÜşümekten değil korku, ısınır olmaktanYorgun savaşçılarız, sevgiler ürküttü bizi Tutulmuş dağ yolları oklar ve tuzaklarBiri dostluk adına bağışlar çirkinliğimiziDüz yollara düşeriz yeniden oksuz ve tavşansızYılgın savaşçılarız, sevgiler ürküttü bizi

Yağmur, yağmur… Bu neyi anlatır?Bunca siste bunca ıslak serçeHüznü bir köşesinden tutup kaldırmıştır Yağmur, yağmur… Bu neyi anlatır?Son yaz derlenmiş, son ateş sönmüşDüz yollara inen son kaçkın, son eşkıyaHüznü bir köşesinden tutup kaldırmıştır. Yağmur, yağmur… Bu neyi anlatır?Oyun biter, o kesin güz çizgileriSevgi, bir de…

Sevdiğim yaz geldi yineKarıncalar ve sineklerle çıktık yeryüzüneBarbunla lüferle marulla zeytinleUzaklarda kaldı nisanları basan sis, bun, yağmurKaradeniz'de bir mavi, çocuklar sevinsin diyeŞairler sevinsin diye sevdiğim, yaz geldi yine Altmış sekizdeyiz. Kırkı ve elliyi gördük.Altmışın içinde yaşadık, suç işledikBildiriler. Beş Mayısta Saat Beşte Kızılay'daVe hepimiz biryerlerde…

Şimdi dünya boşlukta yavaşSen bütün canlılardan uzaksın yalnızsınRüzgâr uslandı doruklardaDağ çiçekleri uykuya vardıAy bacadan aştı uyumaz mısın Bir ıslak serinlik yürüdüKara sokaklardan içeriÇıtırdadı durdu bütün günAyaklarının altında bir şeylerBütün gün ölüler gibi sustun Bilsen ötesi aydınlık çizgininDelice yakardın eski şiirleriniBir tutam bulut iki damla yağmur…

Seni sevdim, seni birdenbire değil usul usul sevdim“Uyandım bir sabah” gibi değil, öyle değilNasıl yürür özsu dal uçlarınaVe günışığı sislerden düşsel ovalara Susuzdu, suya değdi dudaklarım seni sevdimMevsim kirazlardan eriklerden geçti yaza döndüYitik ceren arayı arayı anasını bulduAdın ölmezlendi bir ağız da benden geçerekSoludum, üfledim,yaprak…

Sıcak aydınlık bir düğün kederi yoğun kara, ıssız geceyle uyuştu bizi kapıdan geçirmişlerdi küçük kız, genç kadın yalnız herkes içerde kaldı sokak boyunca ikimiz benim göğsümde kar, senin dizlerinde beyaz tiftikten atkınla öyle yürüdük herkes orda kaldı üveydiler mi ya da ış günü keyiflere, sıcak…

orman arkadaydı deniz önümüzdeteldikenler çalılar kumgökyüzü heryerdeyorgunlardık, ormana denize gitmedi kimseuçtuk aydınlıkta değişen bulutlagece binitimiz yıldızlardıherkesin dilinde yolculuk sözlerikırk yol vardı da birine hiç gidilemiyorduyorgunlardık, o gidilmeyene aklımızdan gidiyordukbir masala girilip çıkılmış gibi ansızınbütün işaretler silinmiş, yoksanmışsırlar ülkesinde şah bir sırdıo düşleri bir kez de…

Karanlık bastı mı gelirsin Penceremin dibinde durursun Oyuncaklar kabartma harfler gibi Elle tutulur gibi garipliğin Elişi kâğıtlarından çiçekler yaparsın Yeni şekiller görülmedik renkler ışıklar yaparsın Dünya güzelse daha güzel olur Bir şarkı sıcak sıcak yayılır ansızın Uzanır ellerin gözlerimi örter Bütün düzenim bozulur Karanlık bastı…

Sonsuz tenin bir serap olduğunubilen kadınlarsonsuz tine büyücülerle yönelen kadınlar kısık bir perdenin o gerçeğigösterdiğinden umutlubir perdenin kısık yeri kadarincelen kadınlar dünya, nedir onlardaki yansındemir mi, ateş mi, belki cehennempervaneler işte, renkli camlaraçarpa çarpa hayal kanatlarınıtükenen kadınlar (Kitap-lık 28,Ağustos 1997)

Onlar için pazarlar, erkekler sevda ile sıkıntı arasında bir gider bir gelirler gencömrü aşmak, bir dağı aşmak sırtta çocuklar sonra da genç sanmaları kendilerini ol sebeptendir. saati sormadan korkuları vardır yitirmek tek yılgı sevdikleri sevmedikleri de olmuşsa zamanla şakırlar sevdiklerini de ötekini nevroza dönüştürüp saklarlar….

Ben onu ne iyi yavaş yavaşDokunsam saklasam eskitsemdiNerden nasıl görmemle birlikteBunca kişi kullanıp eskitti Eskimesi öyle yoğun öyle hızlıDökülür bir dokunsam nerelerineİncelmiş bir yeri alıp kondukça ellerineUsa bir çin vazosu getirmeli Bir baba özenle silinir bazenBir kukla bacıyla salına salınaGirerdi az kişili soylu oyunlara Birden…

Tadını, yağmura duygulanmanınPaylaşır kuşlarla biri gizliceGülmesini tutamamış bir sincapSallanır utanç bahçesinde Yalnız atlar yıkılır düzlerde suya özlemlerindenBir ben miyim yalnızlığa yenilen, sen, sen, sen Uzun sokakların ucunda evleriİlk denemelerden geri dönülmüştürİtildikçe, içe durduğu bilinenBazı dostları yitirmeye gidilir Yalnız atlar yıkılır düzlerde suya özlemlerindenBir ben miyim…

Sen yağmurlu günlere yakışırsın Yollar çeker uzak dağlar çeker uzak evler Islanan yapraklar gibi yüzün ışır Işırsa beni unutma Alır yürür sıcak mavisi gökyüzünün Kuşlar döner uzun yağmurlardan sonra bir gün Bir yer sızlar yanar içinde büsbütün Her şeye rağmen ellerin üşür Üşürse beni unutma…

Sana büyük caddelerin birinde rastlasam Elimi uzatsan tutsam götürsem Gözlerine baksam gözlerine, konuşmasak Anlasan Elimi uzatsam tutamasam Olanca sevgimi yalnızlığımı düşünsem-hayır düşünmesem Senin hiç haberin olmasa Senin hiç haberin olmaz ki Başlar biter kendi kendine o türkü Yağmur yağar akasyalar ıslanır Bulutlar uçuşur geceleyin Ben…